Tolstoy'un Savaş ve Barış'ını okumak cesaret ister. Okunması zor değil, sayfası çok (2000 sayfaya yakın), çok isim var akılda tutulacak ve uzun tasvirlerle bizden zaman ve mekan bakımından uzak bir savaşı anlatan uzun bir roman. Evet, bu haliyle cesaret işi, okumaya girişmek. Ama değer mi değer. Edebi lezzet alırsınız (göreceli), yazarlık hayali olanlara yol gösterebilir, tarih, tarih felsefesi ve isminden bahsetmese de sosyoloji okumuş olma şerefine nail olabilirsiniz, savaş stratejileri hakkında bilgilenebilirsiniz, genel olarak Rusları ve kısmen Fransızları tanıyabilirsiniz.... En önemlisi de "evet, ben, şahsen bizzat ben, Tolstoy'u okudum" deme cüretini kendinizde bulabilirsiniz (ki genelde Savaş ve Barış okunmadan Tolstoy okunmuş olmaz denilir). Dahası dünya klasiklerinden en önde gelen devasa bir yapıtı okumuş olursunuz.
Koskoca kitapta savaşın anlatıldığı hikayeler çok az yer kaplıyor. Savaş sürerken Rus sosyete hayatı, kadın-erkek ilişkileri, hayal kırıklıkları, aşklar, ebeveyn-çocuk ilişkileri, askerlik anıları, cephe gerisindeki işler, çiftlik yaşantısı...
Kitap, Fransız Napolyon'un 1800'lü yılların başlarında Rusya'yı işgale gelmesi öncesinden başlıyor, savaş zamanı, barış zamanı, tekrar sefer hazırlığı, sonraki ve aradaki gelişmeler incelikle, detaylıca, edebice, savaş strateji bilgilerine dayanarak, tarihi olayların ustaca ele alınması esasına dayanarak ama en önemlisi de eleştirel ve yorumlayıcı biçimde veriyor.
Aklıma geldikçe ve estikçe eklerim... Şimdilik taze, ilk izlenimler, ilk akılda kalanlar bunlar...
