YörüngeTess Gerritsen

Çocukluk hayalidir uzay. Kağıttan uçak yapar uzaya gidiyor mu diye bakardık. Sallanırken ellerimizi uzatıp güneşi tutmaya çalışırdık. Uzaya ulaşmak için daha hızlı sallanırdık...

Büyüdük, çok şey değişti... Ne var ki uzaya olan tutkumuz değişmedi. Dünyanın gündelik işlerine hapsolduğumuzu fark ettiğimizde sığındığımız liman oldu. Biraz olsun rahatlamak için baktık, yürekteki özlemi dindirmek için baktık... Çocuklarımıza uzay adını verdik, dolunay oldu efsaneler anlattık, hilalle yıldız birleşti bayrağımıza anlam kattık... Farketmesek de hayatımızın bir parçası yaptık...

Dr. Emma Watson bu muhteşem güzelliği görebilme fırsatını elde etmiş sayılı insanlardan biridir. Hayalini kurduğu 'yerçekimsiz ortamın canlılar üzerindeki etkileri' deneyinin üzerinde nihayet çalışma fırsatı bulmuştur. Ne yıkılan evliliği ne de geride bıraktıkları umrundadır artık... Cesaret ve hayal varsa gerisi önemsizdir zaten...
Bir ekiple birlikte uzaya çıkar. Aklımızın alamayacağı bu güzelliği keşfedalar. Fakat işler hiç de istenilen gibi gitmez. Uzaya götürülen hayvanlar birer birer ölmeye başlar ve bu salgından araçta bulunan astronotlar da etkilenir. Ne yapacaklar, Dünya'ya sağ salim dönebilecekler mi?

Tess Gerritsen yine harikalar yaratmış. Boşuna demiyorum Tess ne yazsa okurum... Okuyucuyu bambaşka bir yolculuğa çıkarıyor bu eserinde. Emma'nın ve eşinin acısına, çaresizliğine ortak olun derim...

Yazar ilk kez bambaşka bir hayata yolculuğa çıkardı beni. Profesyonellik, akıcılık doruk noktasındaydı her zamanki gibi. Fakat işleyişi, kurgusu hele ki olay örgüsü çok farklı bir romandı. Bu kitaptan her ne kadar da farklı bir tat alsam yine de fevkaladenin üstünde bir etkileyiciliğe imza atmış yazar. Yörünge kitabı eski basım bir eser olduğu için bu zamana kadar okuyamamıştım. Ama okumayı da çok istiyordum. Bu yazarın kitapları gözüme takılınca hep bu eski basım kitabının adı aklıma geliyordu. Şimdi ise artık basımı olan bir kitap haline geldi. Üstelik en sevdiğim Martı Yayınevi çıkardı. İyi ki de okumuşum. Yazarın akıcı kalemi, başarılı tasvirleri sayesinde yepyeni ve bambaşka hayatlar yaşadım Emma karakteri ile birlikte. Emma'nın mücadelesi ve boşanmak üzere olduğu kocasına duyduğu aşk okunmaya değer diye düşünüyorum.

Olay Uluslar Arası Uzay İstasyonunda geçiyor. Uzaya bakteriler gönderilir ve bu bakteriler zamanla çoğalır önüne geçilemez bi hal alır. NASA bu duruma çözüm bulmaya çalışır. İlk defa Tess Gerritsenden bir kitabı okudum gayet güzel ve akıcıydı.

Çok sevdiğim yayınlardan biri olan Martı Yayınları'nın yeni çıkarmış olduğu Yörünge'nin eski bir basım olduğunu sitede, yorumlardan öğrendim. Ve Tess Gerritsen'a tekrardan hayranlık duydum; ilk çıkardığı kitaplardan biri olmasına rağmen ustalık hat safhadaydı.
Yazar bu romanında alışılmışın dışına çıkmış. Bambaşka bir konuyu işlemiş. Bu sefer cinayet değil, bilim kurgu romanı; kötü adamlar yok, kahramanlar var; esas olaylar yerkürede değil, uzayda geçiyor. :)
NASA'nın uzaya gönderdiği bir uzay aracında biyolojik tehlikeyle karşı karşıya kalan ekip acaba kurtulabilecek mi?
Peki bu biyolojik tehlike neden ortaya çıktı?

Ben zevkle okudum, kitap çok başarılı.
Keyifli okumalar. :)

Evet, ilk defa bir Tess Gerritsen kitabı okudum:) Kitap bilimkurgu ve gerilim ağırlıklı. Sanırım yazarın önceki kitapları genelde tıbbi gerilim mi desem, o tarzmış:)
Kitaptaki olay Uluslararası Uzay İstasyonunda cereyan etmektedir. Deney amacıyla uzaya gönderilmiş bakteriler ansızın garip bir şekilde çoğalmaya ve etrafındaki deney hayvanlarını öldürmeye başlar. İstasyondaki astronotlar da bu salgından etkilenemeye başlamıştır . NASA' da ve istasyonda bu salgın için bir an önce tedavi bulmak için çalışmalar başlamamıştır fakat ölümler ansızın ve acı bir şekilde gelmektedir..
Kitabın olay örgüsü mükemmel, dili sadece ve akıcı. Marslı'dan sonra yokluk çekenlere iyi gelebilir :)
Kitapla kalın..

Sanırım; orta halli, çerez bir film izlemekle Tess Gerritsen okumak aynı kategoriye dahil edilebilir. Ayrıca kurduğum bu cesaret kokan cümle de birçok ağır eleştiriye maruz kalabilir, bunun farkındayım. Sonuçta modern polisiyenin en önemli isimlerinden birinden bahsediyoruz burada. Hatta tıbbi polisiye için belki de bir numara diyebiliriz. Ama ne yapayım, kendisinin "bu iyiymiş" diyebileceğim kitabına sanırım denk gelmedim daha. "Gece Nöbeti", Gerritsen'ın genel tarzına daha yakın bir romandı. Araştırdığım kadarıyla söylüyorum. "Yörünge" ise Gerritsen hayranları için belki de daha farklı bir soluk. Kurduğu gerilimi ve yarattığı kırılma noktalarını klasik iyi/kötü kovalamacasına dayandırmadan yapıyor. Böylelikle hikayemizde bir "kötü adam" yok diyebiliriz. Elbette bunun sürprizi kaçmasın, kitabı okurken kısa bir süre de olsa tahminlerim kötü karakter arasın isterdim, fakat arka kapaktaki kocaman yazı sayesinde başlamadan ipucu sahibi oldum. Yerine göre gereksiz ve tatsız olabilecek bir durum.

Kitabın farklı bir temel üzerine oturtulması güzel ama üzerine çıkılan katlarda kullanılan malzemeler aynı. Klasik bir Amerikan filmi boşanması üzerine bir kez daha kesişen yollar... şeklindeki kabız bir özetle bile bir nebze açıklanabilirmiş. Klişelerin üzerinde fazla durmak tahmin edilebilir olmanın yoluny daha fazla aralar. Diyalog ağırlığı yoğun olan bir eserde diyaloglar da klişe olunca bir süre sonra kendinizi konuşmaya dahil edebiliyorsunuz. İyi bir nokta mı yoksa değil mi, tartışabilir miyiz? Hayır, tartışamayız. Çünkü değil.

Klişelere rastlayıp bunun üzerine uzun sayılabilecek bir roman okumak da bir nebze üzücü olabiliyor. Daha da üzücü olan nokta ise, bu uzun sayabileceğimiz romanda karakterlerin sığ ve son derece tahmin edilebilir olmaları. Karakter sayısı fazla olunca ve yeterli tanıtılmadıklarında, bir süre sonra kimin kim olduğu konusunda karışıklıklar olabiliyor. Belli bir süre sonra da olaylara kapılamayınca bu durumu önemsememeye başlıyorsunuz.

Tess Gerritsen anlatımı basit ve akıcı. Çerezlik kitap anlayışına hizmet edip hızla tüketilecek bir eser ortaya çıkardığı için cok da büyük bir artı diyemem. Yoğun bir anlatımı akıcılaştırmak başka, basitçe anlatmak bambaşka bir şeydir. Sanırım, bundan sonra Tess Gerristen okuyacağım zaman otoritelerce en iyi olarak nitelendirilen eserlerini seçeceğim. Başka türlü merakımı çelebileceğini sanmıyorum.

Spoiler İçerebilir.
Uzayda Nörocerrahi ! Sanırım böyle başlamamda bir mahsur yoktur. Emma Watson bir astronot olarak NASA'da çalışırken ekip üyesinden birisinin eşinin geçirdiği kaza neticesinde uzay görevine yollanır. Bu görev sırasında bir yaşam organizmasının gemidekilere bulaşması sonucu ekiptekiler tek tek ölmektedir. Emma'nın bir kurtuluş anahtarı var mıdır ? Jack onu kurtarabilecek midir ? Daha detaylı olarak bunları aşağıda anlattığımı belirteyim.
Biraz da yorumlara göre konuşmak istiyorum. Kitap hakkında gerek bizim sitemizde gerekse başka haber ve paylaşım sitelerinde genel kanı oldukça olumsuzdu. Bu kitabı çevirmekle ve ülkeye sokmakla hata edildiğini söyleyen bile vardı. Bunlar kanımca sayfa 50 e bile gelmemişlerdir.
Bir de bana soracak olursanız tamamını okumakta fayda gördüm. Bu biraz da Grange'nin Kaiken kitabı hakkında yapılan yorumları bana anımsattı ve onu da okumadan önce araştırdığımda benzer yorumları görmüş, ayrıntılı yorum paylaşmıştım. Kimse inkar etmesin derim, kitap incelemelerinde çoğu kişinin olumsuz yorumları halen duruyor. Şimdi bakıldığında da bu kitap –size kesinlikle katılıyorum- çok zayıf gözüküyor. Ancak bilinmesi gereken, Gerritsen'in ilk defa Dünya dışına çıkmasıydı bence. Başlarda da bunun heyecanı ve durgunluğu, karakterleri tanıtma aşaması derken alıştığımız cinayetlerin olmaması da kitabı durağan gibi gösteriyordu. Ancak çok güçlü bir organizma ve bunun yayılması fikri bence kalitesini sonradan belli eden 60lı yılların film kalitesi tadında olmuştu. Hatta işi biraz abartarak bu tarz kurgularının sayısının artacağını bile düşünmekteyim !
Sözün kısası, eğer bu kadını seviyorsanız ve merak ediyorsanız -kendim yaptım diye kesinlikle söylemiyorum- hatta başka eleştiri olan ve eserleri genellikle beğenilen yazarları da buna dahil edebiliriz, derin ve detaylı araştırmalar yapan insanların yazılarını mutlaka okumalı, birkaç cümlelik yorumlardan etkilenmeden, araştırmanızı bitirip okumalısınız. Keyifli okumalar diliyorum..
Dikkat Spoiler !
Denizin 1000,2000,4000 değil 6060 metre altına dalış yapan bir ekibin dalgıcı Ahearn’ı anlatarak başlamış yazarımız. Kontrolleri Helen adında bir yapıyor ve ekipte de Dr. Stephen var. Ancak standart terslikler oluyor denizaltı sıkışıyor batarya ve oksijen tükeniyor ve beklenilen Gerritsen klasiği üzerine 2 yıl sonraya geçiş yapıyorduk.
Emma Watson ismi size de tanıdık geldi mi ? Her neyse başlıyoruz. Bir uçuş söz konusu ve tabii iptali. Bu Mekik Uçuşu diyebileceğimiz uygulama o an için bir simülatör olsa da gelecek adına sizlere de ipucu verebilirdi.
NASA ekibinin Emma haricinde Kittredge, Jill Hewitt, Andy Mercer vardı.(Anlayacağınız üzere hepsi astronot) Emma en fazla Bob diye hitap ettiği Kittredge ile takılıyordu ve şansa bakın ki Emma eşiyle -Jack McCallum- boşanma aşamasında olan ve evliliği sorunlu birisiydi. Yazar hiç böyle yapmazdı hiç. [Simge]
Biraz da Jack bahsi yapalım. Kendisi bir doktor ve diğer doktor Anna ile çalışıyor. Daha kendisini tanımadan bir zincirleme kaza sonrası hastane sahnesiyle kendisine Merhaba diyoruz. Hastalardan biri de Debbie ve Jack onu tanıyor. Nereden mi ? Tabii ki kocası Astronot ! [Simge]
Debbie’nin kocası uzayda 4 aylık görevin ilk ayını daha yeni tamamlamış ancak ona haber vermeleri ve görevli değişikliği yapmaları gerekecekti. Eh tabi göreve gidecek kişi de Emma’dan başkası olamazdı.
Kalkış sonrası bir aksilik gerçekleşmemişti ve maceramız uzayda devam ediyordu. Uzayda da güzel bir karşılama vardı ancak hikayenin önemli noktalarından biri de Kenichi’nin gece gezmelerinde son 16 günde bulduğu 4. ölü fare sorunuydu. 6. fare ile birlikte bir sorun olmuştu. Fare, Kenichi’nin elini ısırmıştı. İncelemek için ölü farelere bakacaklardı ve Kenichi’nin -pek şanssızmış- yüzüne bir biyolojik fare patlaması gerçekleşiyordu.
Kitabın artık başlaması gerektiğini 150 sayfalık -can sıkıcı- bölümden sonra düşünmeye başladım. Tabi başladı da. Fare ısıran Kenichi gözleri parlak kan kırmızı bir şekilde karşılarında duruyordu. Bir sorun oluşmuş devam ediyordu ve doktorlar da getirilmişti. Tabii ki Jack de bu doktorların arasındaydı. ‘Marburg Virüsü’ Peki gerçekten de öyle miydi ?
Kenichi’nin ölümü sonrası yaşananlardan ziyade cesedinin sarıldığı maddeden mavi-yeşil bir sıvının yayılması, ölüm anında da önce karnında sonra ciğerlerindeki dalgalanmaları göz önüne aldığımızda ve bu mavi-yeşil sıvının dağılarak ekibin uyuyan diğer elemanlarına havalandırma deliklerinden geçmesi de sonunda biraz hikayeye heyecan katıyordu. Özellikle Jill bundan fazlasıyla etkilenmişti. Bir gözü normal diğeri ise tamamen kırmızı olmuş bir haldeydi.
Uzay aracı karaya iniyor, Jack da peşinden geliyor ancak ordunun özel Biyolojik Hastalıklar birimi olaya müdahil oluyordu. Orduyu bu işe karıştıracak kadar önemli ne bulunmuştu. Asıl korku uzaydaki miydi yoksa karada geçen olaylar mıydı ?
Otopsi yapılırken Jack oradaydı ve otopsiyi yapanlardan birine incelenen cesetlerdeki mavi-yeşil jelimsi madde bulaşıyordu. Hemen karantinaya alınmıştı ancak sonu diğerleri gibi mi olacaktı? Sonuçta bilmedikleri bir maddeyle karşı karşıya kalmışlardı.
Virüse ‘Kimela’ adı verilmişti. Melez bir virüs olduğundan bahsediliyordu ve Gerritsen zekası fare Dna’sı ile insan Dna’sının karışımı olabileceğini kabul ediyordu. Bu ek hücreli deniz canlısı olarak da bilinen ve tanımlaması 'Archaeon' olan bir çeşit -ve oldukça yeni- biyolojik terör saldırısıydı.
Jack kaçak bir şekilde uzay mekiğine gitmeyi başarmıştı. Ancak Emma ölüyordu. Onu kurtarabilecek miydi ? Emma ona bir veda postası bile göndermişti. Göz bebekleri simsiyah olmuş, her yanı şişmiş, virüs bulamadığını düşündüğü kişiyi dünyaya gönderirken yolda imha edildiğini ve öldüğünü öğrenmişti. Final zamanı işler oldukça heyecanlı ve ters ilerliyordu. Emma kurtulacak mıydı yoksa iki aşık ortak bir kadere mi sürüklenecekti ? Başında oldukça sıkan neredeyse kitabı sıkılıp attıracak seviyeye getiren ama uzay macerasıyla birlikte de elimden bırakamadığım ve yapılan eleştirilerin ve kitabın rezalet olduğunu söyleyenlerin bu kitabı sonuna kadar okudukları konusunda şüpheye değer bir eseri büyük bir mutlulukla ve güzel bir final içerisinde bitirdiğimi düşünüyorum. Tabi bu finalin güzelliği de göreceli olarak değişir..

Tess gene döktürmüş.:) Sanırım benim ne yazsa okurum dediğim yazar :) Tıbbı gerilim değil ama bence bu türde de çok başarılı.Ayrıca kullandığı tıbbi terimler sağlık okuyanlar için ya da bilgisi olanlar için çok keyifli oluyor, en azından kendi adıma.

Heyecan/Bilim-Kurgu/Gerilim/Aşk

Tess ablam bilim kurgu da yazsın.Araştırma amacıyla uzaya giden astronotların bir virüs ile karşılaşmaları sonucu başlarından geçen olayların anlatıldığı kitap.

İlk başlarda Marslı kitabına benzettim açıkcası sıkılıyordum ama olayın içine bilim dahil olduktan sonra merak duygusu daha fazla arttı.Bazen gerilim üst seviyelere çıktı.Aşk yine var.Kitaba ön yargılı yaklaştım ancak beklediğimin üzerinde bir kitaptı.

Sayfa sayısına aldanmayın çok akıcı.Kitabın içeriğine fazla giremeyeceğim spoiler vermek istemiyorum.Benim tek sorunum çok fazla isim olmasıydı kimin kim olduğunu bazen karıştırabiliyordum.

Tess Tess Tess...Bu kitabında ters köşe yapıyor yazar. Diğer kitaplarıyla kıyaslandığında konusu farklıydı.. kısaca bahsedecek olursam; Uzay bilimleri hakkında geniş çapta teknik bilgiler veriliyor...Bu bilgiler tess in hayal gücünden doğan harika bir konuyla harmanlanmış ...Sürükleyıcılık,gerilim,heyecan kitabın her sayfasında boy gösteriyor...Uzay çocukken de her zaman dikkatimi çekmiştir... Bu kitapta Emma WATSON karakteriyle beraber bende uzayda süzüldüm sanki...tesekkürler tess :):)

Tess Gerritsen'den ters köşe yapan bir tür. Uzayda geçen bilim kurgu atmosferinde (bilim kurgu değil ama) kitabı hiç beklemiyordum. Alien serisine düşkünlüğünüz varsa özellikle öneririm, tamamen kişisel olmakla beraber bir çeşit alien izliyor değilde okuyor hissi yarattı bende.

Film gibi bir kitaptı.Akıcılık daha önce hiç hissetmediğim kadar iyiydi.
Öyle ki kitabı okurken çalan telefonlara bakmıyor çevrenizdeki sesleri dahi duyamayacak oluyorsunuz.
Biraz gerilim,biraz merak, biraz bilim ve birazda aşk...