Kitapla ilgili ne yazık ki bana pek bir şey demek düşmüyor. İslâm âlimlerinin zamanı ne kadar kıymetli görüp, ona göre davrandıklarını anlatan muazzam bir eser. Fazla uzatmayıp içinden iki örnekle incelemeyi bitireceğim.
Örneğin bir adam, bu alime (ismini hatırlayamadım) gelip bir soru sormak istediğini belirttiği zaman, alim bu sorulacak sorunun zaman harcamaya değer olup olmadığını garanti etmek istercesine şu muazzam cümleyi kurar: "Benim için güneşi biraz tut, ben de senin sorunu cevaplayayım."...
Diğer bir örnek ise, hayatını neredeyse, bilgilerini neşredip kitap haline getirmek için adayan alimlerle ilgili. Alim, olur da eğer yazı yazarken kaleminin ucu kırılırsa veya kalem herhangi bir şekilde yazamayacak gibi olursa, onu düzeltmekle vakit kaybetmeyip, yanına aldığı kalemlerle hemen işine dönüp, yazmaya devam eder.
Velhasıl kelam, tavsiye edilir.
İlim Yolunda kitabını bir hocam hediye etmişti. Tamamını okumak nasip olmamıştı, birazını okumuştum. İnşallah bitiririm. Çevirmenin de emeğiyle çok sade dilli bir eserdi, Zamanın Kıymeti de aynı şekilde sadeydi. Bu tip orijinali Arapça kitaplarda dilde sadeleştirme
