"Bir milletin adını tarihten silmek istiyorsanız, onu yok etmek, yabancılaştırmak istiyorsanız, gayet kolay bir yöntemi vardır. O milletin dilini unutturursanız ne tarihi, ne hissiyatı, ne şahsiyeti hiçbirisi kalmaz.."
Sayfa 306Kitabı okudu
Dil bir anadır
Kucağında çocuğu!
Sayfa 84 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Dil, onu konuşan milletin yaşam şeklini, diğer milletlerle kurduğu ilişkileri, dünyayı algılama biçimini, estetik zevkini kısaca milletin kültürünü yansıtır. Dil, kültür konusunda oldukça muhafazakârdır. Mesela, “cemaziyelevvelini bilmek” deyimini kullananlar, cemaziyelevvel’in, bir dönem Türkler tarafından kullanılan hicri takvimde bir ay ismi olduğunu öğrenilebilir. Anlamı bilinmese dahi dil kelimeyi korur ve gerektiğinde kelime ile ilgili bilgilere ulaşılabilir. Bu deyim, yaşadığı ve kullanıldığı müddetçe taşıdığı kültürel bilgiler de yaşar. Oysa deyimle anlatılmak istenen düşünce ile bu ayın doğrudan bir ilişkisi yoktur. Dil, burada çift yönlü bir muhafazakârlık gösterir. Hem geçmişte kullanılan bir zaman ölçüsünü günümüze taşır hem de milletin bakış açısını gösterir (Uyar, 2007).
Tadında bırakmak
Hayatın her sahasında ölçülü olmak lazımdır; yemede, içmede, uykuda, konuşmada, susmada, gülmede… Lafı uzatmak, tadını kaçırmak veya yapılan/anlatılan bir şeyi tadında bırakmak ile alâkalı bu deyim için şöyle bir kıssa anlatılır:
Saf bir köylü, çarşı pazar dolaşırken manavda taze incir görür. Bir miktar satın alır, köyün yolunu tutar. Yolda giderken incirlerin tadına bakar, yedikçe yiyeceği gelir, tadı damağında kalır. Aylar sonra tekrar şehre iner. Daha önce
incir aldığı manavı arayıp bulur. İncirin mevsimi geçtiği için manavda incir yoktur.Köylü, incirin adını bilmediğinden, manava inciri “Dışı mor kayış, içi çekirdekli…” diye tarif etmeye çalışır. Manav, “Olsa olsa bunun anlatmak istediği patlıcandır.” diyerek, köylüye bir okka patlıcan verir. Patlıcanları incire benzetemeyen köylü, o zamandan bu zamana kadar, meyvenin boyu büyümüştür, rengi değişmiştir diye düşünür. Patlıcanlardan birinin tadına
bakar. Çiğnedikçe tatsız, tuzsuz bir şey olduğunu anlar. Suratını ekşiterek manava, “Bak hemşerim, gücenme dediğime, sen bunların boylarını fazla uzatıp bu sefer tadını kaçırmışsın.” der.
Sayfa 43 - Çamlıca Basım Yayınevi A.ŞKitabı okuyacak
Arapça'da, ışığa 21, yıla 24, güneşe 29, bulutlara 50, karanlığa 52, yağmura 64, iyi suya 88, suya 170, yılana 100, deveye 255 ve aslana 350 isim verilir. Aynı zenginlik, insan karakteri olarak uzunluk (91 kelime), kısalık (160 kelime), cesaret, cömertlik ve harisliğe olduğu kadar diğer hayvanlar, çöl ve kılıç için de devam etmiştir.
Sayfa 41
Writing
Writing is obviously a useful step for memes because it increases the longevity of language. We have already seen how language itself increases the fecundity and fidelity of copyable sounds; the problem was longevity.
Sayfa 205 - o hâlde Batı'nın yazılı literatür birikimine karşı Türklerin sözlü kültür öğelerinin memetik açıdan farkları incelenmeli. (aha tez konusu buldum)
İsimlendirilmiş bir dil,bir dilbilim sistemi olduğu kadar toplumsal ve siyasal bir olgudur ve diller ile dil isimleri hakkında karar veren kişiler,toplumda iktidarı ellerinde bulunduranlardır. Hangi dillerin varlığının tanınacağına ilişkin farklı kanaatler bulunabilir;hangi kanaatin üstün geleceği,dilbilimden ziyade siyasetle alakalıdır.
Sayfa 40Kitabı okudu
Rendez-vous
Hiç sevmem bu randevu sözünü , gavur icadı bir söz, türkçede buluşma anlamında kullananlar var, oysa bu sözün türkçeye çevrilişi; orada ol emir kipi! Buyurgan bir durum. Belirli bir yerde olmanızı buyuruyor, belirlenen saatte. Buyrun bakalım!
Sayfa 27Kitabı okudu
Avusturalya'da İngilizleşen Türkler
...
Görüldüğü gibi dil ve din varlık sebebimizdir. Dilimizi kaybedince,unutunca Müslümanlıktan da kopuyoruz. Sonra tarih şuurumuzdan uzaklaşıyoruz ve kendi kökümüze yabancılaşıyoruz. Yani Türkçeyi unutmak, Türklükten ve İslamiyetten kopmak demektir.
Sayfa 27Kitabı okudu
