'Peki nesi var?
Biraz kalbi vardı. Evet, gerçeği açıklamak zorundayım. Coşkun Ermiş kalbi olduğu için ölmüş bulunuyor.. Coşkun öldü çünkü oyunlar onun için bir ölüm kalım meselesiydi.'
''Artık romantik hisler ve acılar öldü, gerçek acılardan yana insanlar!
Hayır! Romantikler ölmez,his ve acı ölmez! Fakat nerde eski acılar, nerde büyük ihanetler ve büyük sadakatlar?'
Kalbi heyecandan o kadar hızlı çarpmaya başlamıştı ki elini kalbine götürdü. "Bu çırpınışında haklısın kalbim. Ama biraz daha sabret, artık buradan gideceğiz. Sana söz veriyorum; İstanbul'a gidince ilk işim sana Kadıköy sahilinde balık ekmek ikram etmek olacak." dedi.