Acı bizi şaşkına çevirdiği zaman kendimize şu soruyu sormalıyız: Ben kimin duygularını yaşıyorum?
Sanki bütün dünya bir çöldü de bir ben, hem de sonsuz bir hayatla kalmıştım. Önümde sayısız zaman ve ben bütün perişanlığımla bu zamanların arasında vardım.
Kaybolmuştu. Kendi hayatının muamması içinde yolunu bulmakta güçlük çekiyordu.
Sayfa 230Kitabı okudu
Savruluş
İyi değilim bu günlerde, savruluyorum oradan oraya. Nasıl hissedeceğimi bile bilmiyorum.
Olumlu baksam polyanacılık mı yapıyorum derim, olumsuz baksam inancıma dokunur bir kere . Belirsizlikler denizinde yüzme bilmeyen bir balığım sanki kayboluyorum akışta. Kim olduğumu ve nerden nereye savrulduğumu bile unutmak istiyorum ama
UNUTAMIYORUM. Ağır geliyor bu yükler, taşımakta bi hayli zorlanıyorum ama anlatmak bile gelmiyor içimden, öyle yabancıyım ki yaşadığım bu hayata. Bu gerçekten benim hayatım mı diye düşünüyorum gecelerce. İnanamıyorum çünkü artık kendim gibi bile değilim. Yunus Emre'nin deyişiyle bitirmek istiyorum.
"Beni bende demem bende değilim
Bir ben vardır bende benden içeri".
İçindeki öfkeye teslim oldu ve anda kayboldu Numi, her kendine varışın anda kaybolmalarla başladığını düşünmeden. İnsanın ancak kaybolmalarının bittiği yerde kendiyle buluşabildiğini bilmeden.
Sayfa 170Kitabı okudu
“Çünkü doğuştan kayıp biri olarak insanların yarattığı taştan şehirlerde de bir kez daha kaybolmaya dayanamazdı”
Sayfa 105
Bazen benimde böyle hissettiğim ortamlar oluyor
İnsan nasıl kaybolabilir? Kimseye görünmeden bir yerden çıkıp gitsem.
İletişim Yayınları
Kemdime acıyorum ve bu bir marifet değil, tepetaklak düşüş.
Sayfa 16
Karmaşık bir labirentin ortasına veya girift bir muammanım belirsizliğine düşmüş insanların çıkış yolunu er ya da geç bulabileceğini söyleyen, yalnızca iyilik ve merhamet yüklü masallardır.
Sayfa 13
Yeryüzünde ateş varsa bir gün her şeyi yakabilir demektir.
Sayfa 21