Hiç düşündünüz mü, yer gök bu kadar acı ile kaplıyken niçin tarihte bu kadar az devrim var?
Kölelerin saldırganlığını ve efendilerine başkaldırmalarını engellemek için “günahkâr” olduklarına inanmaları yeterli.
Sayfa 158 - İz Bırakan Kalemler (İBK) Yayınevi, 1. Baskı, Ekim 2023Kitabı okudu
Kölelik, antik dünyaya özgü ilk sömürü biçimidir; onu Ortaçağ'da serflik, yakın dönemde de ücretli çalışma izlemiştir.
Sayfa 197 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Güney Carolina kıyısında bir yerde, köle avcılarının ortaya getirdiği İbo kabilesi kendilerini göle bırakmıştı. Su onları buraya getirdiyse eve de götürebilirdi, buna inanıyorlardı. Köle olarak yaşamaktansa kendilerini suya bırakmanın daha iyi olduğuna...
Sayfa 102Kitabı okudu
Uygarlığın Köle Gereksinimi
Uygarlık adı verilen bu yeni düzende, "birilerinin çalışmadan yaşaması için binlercesinin yaşamadan çalışması" gerekir.
Hammurabi Kanunları, Babil toplumunun düzeninin tanrılar tarafından
belirlenmiş evrensel ve ebedi adalet ilkeleri temelinde olacağını öne sürer.
Hiyerarşi ilkesi muazzam önemdedir. Kanunlara göre insanlar iki cinsiyete ve üç
sınıfa ayrılırlar: üst insanlar, sıradan insanlar ve köleler. Her bir cinsiyetin ve
sınıfın farklı değerleri vardır. Sıradan vatandaş olan bir kadının hayatının değeri
30 gümüş şekel, köle kadının 20 gümüş şekel, buna karşılık sıradan bir erkeğin
gözünün değeri 60 gümüş şekeldir
Kölelik, eski zamanlardan beri varola gelmiş bir sınıftır. Köle sınıfı, savaşlarda elde edilen esirlerden oluşuyordu. Bunlar, o dönemlerin bütün ülkelerinde olduğu gibi, insanların en çok ezilen sınıfını teşkil ediyorlardı. Hattızatında onları bir "sınıf" olarak tanımlamak bile doğru değil. Çünkü onlar, insan değil, doğrudan doğruya eşya olarak kabul ediliyor; kendilerine ona göre muamele ediliyordu. O günkü dünya şartlarına göre köle, devletlerin, hatta aşiretlerin en büyük gelir kaynaklarından birini teşkil ediyordu. Çok köle sahibi olmak, aynı zamanda zenginlik alametiydi. Ne zaman, ve nasıl konduğu kesin olarak bilinmeyen "Uluslararası kölelik kanunu'na göre köle, insan değil, evin sıradan eşyaları arasında addedilen bir nesneydi!..
Sayfa 112Kitabı okudu
~•~
Aristoteles, kölelerin aşağı yaratıklar olduğunu, haklı olarak boyunduruk altına alınıp özgürlüklerinden yoksun bırakıldıklarını söylüyor. Onun da geleneksel ön yargılar ağına düştüğü, olağanüstü zekâsına rağmen, bu ağdan kurtulamadığı açıkça meydandadır.
~•~
Sarayın loş ve nemli boşluğunda geçen hayatıma, zülüflü baltacıların koğuşuyla, mutfak ve harem arasına sıkışmış günlerime, dağlıç koyunu, pilav, zerde uğruna katlanılan el etek öpmelere; kısacası bu noksan, eksik, yarım, âciz ihtiyarın katlandığı zillete öylesine acıyor ve yanıyordum ki, içimden kendi kaderime ağlamak geliyor ve artık çok uzaklarda kalmış, hayal bile edemediğim ailemden, köyümden koparılıp alınmamdaki haksızlığa lanet okuyordum.
Sayfa 108
Bunları düşündükçe içime bir huzur yayıldığını fark ettim. Köle, köleliğini düşündükçe aslına dönüyor ve kendini yeniden buluyordu. Bütün ömrümü köle olarak geçirmiştim ve bu durum, içine
gömülüverdiğim ılık bir hamam gibi beni rahatlatıyordu. Doğduğumdan beri dayak yemiş, adam yerine konmamış, bacaklarının arasındaki organları kesilmiş, horlanmış, aşağılanmış, emir verilmiş, hakaret edilmiş, sövgülerle anılmış, tiksinilmiş, eline değmemeye çalışılmış bir adamın, son dakikalarında kendi gerçeğine dönmesinin huzuruydu bu.
Sayfa 73
"Arabistan'da Türklerin ya da yerel yöneticilerin idaresinde olan her yerleşim biriminde bir köle pazarı var ve köle talepleri bu pazarların artmasına yardımcı oluyor. Güçlü bir erkek köle Mekke'de kırk dolara alınabilirken bunların fiyatı şimdi altmış dolar oldu. Doğuda titiz, kölelere karşı insanca davranan bir köle taciri henüz görülmedi, köleler değerli olurlarsa efendileri tarafından korunuyorlar. Kölesine kötü davranan ve onu inciten köle sahibi, aynı zamanda atına zarar vermiş gibi oluyor. Araplar kendi çıkarlarının nerede olduğunu çok iyi biliyorlar. "
Sayfa 178
"Türkler Mekke Valisine köle ticaretini yasaklayan emri gönderince kriz başladı. Şeyh Cemal bir fetva yayınladı ve köle ticaretinin yasaklanmasına itiraz ettiklerini bildirdi ve bunun İslam hukukuna aykırı bir hareket olduğunu bildirdi. Osmanlı ayrıca kadınların boşanmak için mahkemeye başvurabileceğini ve peçesiz de dolaşabileceğini söylüyordu ki bunlar Türklerin Müslümanlık dışına çıktığının göstergesiydi onlara göre. Onların öldürülmesi caizdi, bunun için ceza verilemez ve çocukları da köle yapılabilirdi. "
Sayfa 175
"Hz Peygamber şöyle dedi:" Köle satın alırsanız ona yiyecek olarak tatlı verin, bu onu rahatlatacaktır. "
Sayfa 232