Tanrıların kökeni buradadır belki de, yani korkuda olan bir köken!.. Ve “ama aynı zamanda hürmette de” diye eklemeyi gerek görenin, insan türünün o en uzun çağı, en eski çağları düşünüldüğünde haklı olduğu pek söylenemez. Kaldı ki asil soyların oluşmaya başladığı orta dönem düşünüldüğünde de bir o kadar haklıdır elbet: - o asil soylar, geçen zaman içinde kendilerinde de belirmiş olan tüm o nitelikleri, o asil nitelikleri, kurucularına, atalarına (kahramanlarına, Tanrılarına) faiziyle geri ödemişlerdir gerçekten de.
Gerçek dost amaçlarını besleyen kişiydi, içine sızan o korkuda var olmaya çalışan değil!
Sayfa 254 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Gerçek dost amaçlarını besleyen kişiydi, içine sızan o korkuda var olmaya çalışan değil ..
" Yok ama var aslında. Taşın kendisinde acı yoktur, ama taştan duyulan korkuda acı vardır. Tanrı da ölüm korkosundan duyulan acıdır. Acıyı ve korkuyu alt eden, Tanrı olur."
Taşın kendisinde acı yoktur, ama taştan duyulan korkuda acı vardır.
Sayfa 144Kitabı okudu
Başın hep eğik kaldı - gözlerin korkuda Elin hep boşta kaldı - düşlerin uykuda
Belki de buyuranın, buyrulandan duyduğu korkuda hep bilinmeze karşı duyulan güvensizliğin sarsıcı kuşkusu yatıyor.
Sayfa 93 - Metis Yayınları (17. Basım)Kitabı okudu
Zulüm korkuda yeşerir.
Sayfa 218Kitabı okudu
sevgi her zaman incedir. incelik sizi verici kılarak bütün kapıları açar. sevgi vericidir. korku bencildir. korkuda yalnızca ben vardır. bencillik bütün kapıları kapar.
