Öncelikle kitap iyi miydi değil miydi sorusunu kendime sormayacağım çünkü kesinlikle mükemmel bir kitap. Evet, teknik açıdan bakacak olursak gerçekten çok profesyonel. Hem o dönemlerin hem de ne yazık ki günümüz kesimlerini de anlatabilmiş yazarımız. Okumamanın insanı nasıl cahil bırakabileceğini, yalnızlığın insan üstündeki etkisini, bazen olaylar gözümüzün önünde olsa da kayıtsız kalabildiğimizi, parası olana her kapının açık olduğunu gözler önüne seriyor. Ve tam bu noktada bu acı gerçeklerin çıplak bir şekilde önümüze serilmesi kitabı okurken zorlanmama sebep oldu. Kaymakam Salahattin hariç hiçbir karaktere ısınamadım, yakınlık kuramadım. Eylemleri, düşünceleri bana hiç geçmedi. Çünkü hepsi insanı çıldırtacak derecede fazla düşünüyor ve eyleme geçmiyorlardı. Yusuf ömrü boyunca "bana uygun iş ne ola ki?" diye düşünüyor ama asla ona uygun işi bulmak için bir çabaya girmiyor. Herkes o kadar çok düşünüyor ki, okurken bunaldığımı hissettim. Kimse kimseye, 'ben kötüyüm, yalnızım, elimden tut.' demiyor. Öyle ya da böyle ömürleri geçiyor bir şekilde ama hiçbir şey de düzelmiyor, yokuş aşağı yuvarlanıyor. Uzun lafın kısası 
Sabahattin Ali 'nin kalemi o denli güçlü ki, bu kasaba insanlarını okurken sabır çektim. Hepsini karşıma alıp bağırmak istedim siz ne yapıyorsunuz diye. Uzun süre etkisinden çıkamayacağım, her kitaplığımda gördüğümde yüzümde acı bir tebessüm oluşturacak bu kitap.
