KUŞ SADECE BİR KUŞTU
Kuş havada
Kırmızı ışığın üzerinde,
Bilgisizlik yüksekliklerde uçuyordu.
Ve delicesine tecrübe ediyordu mavi lâhzaları
Furuğ Ferruhzad
Butimar kuşu, denize olan aşkıyla bilinir.
Bu defa onun kanatları alevlerin içinde yanmaya başladı. Kabuk değiştirir gibi üzerinden bir şey ayrılıyordu. Ve aşağıya dönerken ondan bir parça koptuğunu sandım ama alevler söndüğünde anka hâlâ bir bütündü. Sadece herkesi hayret içinde bırakacak şekilde ondan bir şey ayrıldı. Başka bir kuş daha. Onun gibi, ona benzeyen ama aynısı değildi. Mavi tüyleri olan bir kuştu.
Butimar kuşu.
İkisi ying ve yang gibi birbirlerinin hizasında dönmeye başladılar.
Daren başını bana doğru çevirdi.
Butimar, denize olan aşkıyla bilinir. Her gün gökyüzünden aşağı iner ve uzun uzun denizleri seyreder. Tuzlu deniz suyunu içen tek kuş olarak bilinir. Bir gün denizin kurumasından endişe duyar ve bir daha sudan içmeye cesaret edemez. Bu ölçüsüz aşkı onu içmeye kıyamadığı suyun yanı başında susuzluktan ölmeye mahkûm eder.
Su Vârisi için feda edilen anka ruhundan butimar kuşunu koparmıştı.
Sayfa 425 - Dex yayınları.Kitabı okudu
Kuş küçüktü
Kuş düşünmüyordu
Kuş gazete okumuyordu
Kuşun borcu yoktu
Kuş insanları tanımıyordu.
Kuş havada
Kırmızı ışığın üzerinde,
Bilgisizlik yüksekliklerinde uçuyordu.
Ve delicesine tecrübe ediyordu mavi lahzaları
Kuş, ah, sadece bir kuştu
Kuş, ah, sadece bir kuştu.
Sayfa 59 - Devamend YayınlarıKitabı okudu
KUŞ SADECE BİR KUŞTU / FÜRUĞ FERRUHZAD
kuş dedi: oooh! nasıl da mis koku, nasıl da güneş!
bahar gelmiştir
ve ben kendi çiftimi bulmaya çıkacağım
kuş taraçanın kıyısından uçtu
bir ileti gibi uçtu
kuş küçüktü
kuş düşünmüyordu
kuş gazete okumuyordu
kuşun borcu yoktu
insanları tanımıyordu kuş
kuş havada
ve kırmızı tehlike ışıkları üstünde
ve habersizlik yükseklerde uçuşuyordu
ve mavi anları
delice deniyordu
kuş, ah sadece bir kuştu.
TÜRKÇESİ: Haşim Hüsrevşahi
kuş havada
tehlike ışıklarının üstünde
bihaberliğin irtifasında uçuyordu
ve mavi anları
çılgınca deniyordu
kuş, ah, sadece bir kuştu
Sayfa 71Kitabı okudu
kuş küçüktü
kuş düşünmüyordu
kuş gazete okumuyordu
kuşun borcu yoktu
insanları tanımıyordu kuş
kuş havada
ve kırmızı tehlike ışıkları üstünde
ve habersizlik yüksekliklerinde uçuyordu
ve mavi anları
delice deniyordu
kuş, ah sadece bir kuştu
kuş havada
tehlike ışıklarının üstünde
bihaberliğin irtifasında uçuyordu
ve mavi anları
çılgınca deniyordu
kuş, ah, sadece bir kuştu
Kuş havada
Tehlike ışıklarının üstünde
Bihaberliğin irtifasında uçuyordu
Ve mavi anları
Çılgınca deniyordu
Kuş, ah, sadece bir kuştu
Sayfa 263Kitabı okudu
Bazen kuş olmak istersin :)
Kuş küçüktü
Kuş düşünmüyordu
Kuş gazete okumuyordu
Kuşun borcu yoktu
İnsanları tanımıyordu kuş
Kuş havada
Ve kırmızı tehlike ışıkları üstünde
Ve habersizlik yüksekliklerinde uçuyordu
Ve mavi anları
Delice deniyordu
Kuş, ah sadece bir kuştu
Niçin hiç meselenin an yerine gelinemiyor, an değişken mi, an hakkında atıp tutulan mı, her mürşit aslında kendi evhamının öksesine tutulmuş hoş ötüşlü bir kuş mu, sadece ötüşünü mü dinlemek gerek, gittiği yere arkasından giden onunla giden nasıl bir kırıklık nasıl bir umut sonrasında ağır yanılgı manzarası görmüştür, o manzarayı bana resmet, yalvarırım o resmi bana yap," diye sormak, söylemek istiyordu ama işte o, Nuhu kendi ötüşünün peşinde bir kuştu neticede bir mürşit taklidi iken bile. Kendinden vazgeçemeyip vazgeçenleri kendine ilave etmek istiyordu, taklitken bile.
Sayfa 347Kitabı okudu
kuş, ah sadece bir kuştu
Sayfa 136Kitabı okudu
kuş küçücüktü
kuş düşünmüyordu
kuş gazete okumuyordu
kuşun borcu yoktu
kuş insanları tanımıyordu
kuş havada
tehlike ışıklarının üstünde
bihaberliğin irtifasında uçuyordu
ve mavi anları
çılgınca deniyordu
kuş, ah, sadece bir kuştu..
insanın kuş olası geliyor
kuş sofanın kenarından
uçtu, bir haber gibi uçtu ve gitti.
kuş küçücüktü
kuş düşünmüyordu
kuş gazete okumuyordu
kuşun borcu yoktu
kuş insanları tanımıyordu.
kuş havada
tehlike ışıklarının üstünde
bihaberliğin irtifasında uçuyordu
ve mavi anları
çılgınca deniyordu
kuş, ah, sadece bir kuştu
LÜTFEN BENDEN ÖTE DURMAYINIZ
Yağmur yağacağınaverdi,
Yine İstanbul'un geceye küs bir gününde.
Kim kimin kalbini kırdı bilmem ama,
Bu kasvetli hava bedenime kısa.
Hani o barış elçileri vardı,
Onlarında kanadı kırık artık.
Ben yine güleceğime verdim her şeyimi,
İstanbul'da yine o meşhur kaoslar başladığında,
Aşka da geç kaldım.
Nasibi yanlışlıkla çöpe attım,
Deliye