amerikan atasözü ne der, limonun varsa, limonata yap.
Sayfa 29Kitabı okudu
“Başlangıçta söyledim. Sonra, seni başka bir biçimde öldürdüm. Yani, seni yüreğimde canlandırarak öldürdüm. Sen sevdiğim tek insansın, Portuga. Tek dostumsun. Bana artist resimleri, bilyeler, limonata, pasta aldığın için değil… Yemin ederim gerçeği söylüyorum.”
Hayat limon veriyorsa limonata yap...
Alıntı
YILMAZ ÖZDİL'İN BU YAZISINI MUTLAKA Bİ OKUYUN!
ÇOK MU ZOR?
Ananeniz öpülesi elleri parçalanırcasına, ovalaya ovalaya tarhana yaparken,
Siz, "Aman anane be, boş versene" deyip, marketten hazır çorba alıyordunuz ya...
Anane rahmetli oldu ve siz, o tarhananın tarifini ananeden alıp, bir kenara yazmadınız ya...
İşte o nedenle, siz,
Son rötuşunu da yaptı gitmeden önce.. "Bencil adamlardan bıktım." serzenişi de bu yüzdendi. Halbuki düşüncelerinden iki dudağının arasına sızan bu cümle, kendi vicdanını sızlatmanın bir adım ötesine geçmişti. Kabullenmeyiş. Bir çok insanın ortak özelliklerinden birisi de, öz eleştirinin dozunu bir türlü ayarlayamamaları oluyordu.
Güneş bütün yakıcılığı ve ihtişamı ile boğazın serin sularına göz kırparken, damakta bıraktığı kuruluk ile iki limonata siparişi sessizlik bozuldu. Gözler birbirlerine çok daha önceden aşinaymış gibi kesişmişti kül tablasının yansımasında..
İğde ağaçlarının gölgesinde olmanın verdiği ferahlık ve iki buz kütlesinin yanı başında yüzen nanenin limon ile dansıydı belki de; bütün bu ısıyı yok eden..
Adam cebimden sigarasını çıkardı. O ilk dumanı çekip, kız kulesine doğru kısmayı umut ederken; tizden bir ses ile kendine geldi. "Rahatsız oluyorum." Adamın nikotin ihtiyacı hayal kırıklığı ile sarsıldığı sırada; her şeye rağmen sevginin ihtişamlı havası, hayal kırıklığını yok edebilirdi..
Kadının bıkkınlığı kendisiydi aslında. Kontrolcülük bencilliği de beraberinde getiriyordu. Aradan ne kadar zaman geçerse, geçsin; uçurtmanın ipi bir kere kaçtığında elimizden, yapabildiğimiz tek şey uçurtmanın gözden kayboluşunu izlemek olurdu.
Yemek meraklısı değildi; sabahları bir şey yemez, yalnız bir kahve ve sigara içerdi.
Öğle yemeklerini bazen sadece bir dilim ekmekle bir bardak ayran veya limonata teşkil ederdi; ekmeği, uzun uzun parçalar halinde doğrar, bardaktaki ayran veya limonataya batıra batıra yerdi. Sevdiği ve istediği sayılı yemeklerin başında sade yağlı kuru fasulye (buna kendisi yağlı fasulye derdi) ve pilâv gelirdi; bunlar mutfakta daima hazır bulundurulurdu. Geceleri, çok geçe kaldığı zamanlar, fasulye ve pilâv yer, öyle yatardı.
Bunlardan başka yağ ve yumurta ile ezilmiş beyaz peynirden yapılan bir nevi omleti, etli taze bamyayı ve meyvelerden kavunu severdi.
Erken veya geç; uykudan uyanır uyanmaz derhal kalkar, odadaki geniş koltuğuna bağdaş kurar, bir taraftan getirilen kahve ile sigarasını içerken, bir taraftan da günlük gazeteleri gözden geçirirdi. Ondan sonra banyoya girer, traş olur, yıkanır ve derhal giyinerek ya gezmeye çıkar, yahut kütüphanesine geçerek çalışmaya veya kitap okumaya koyulurdu.
Yatak odasında uzun müddet kalmak itiyadında değildi; pijama kullanmazdı, beyaz keten entari ile yatar, yataktan çıkınca üzerine bir ropdöşambır giyerdi. Ancak fazla rahatsız olup da geniş koltuğunda istirahat etmeye mecbur olduğu zamanlar pijama giydiği olurdu ki, bu da pek nadirdi; çünkü sıhhatine, lüzumu kadar itina etmez, ufak tefek hastalıklara aldırmaz, doktorların tavsiyelerine pek kulak asmazdı; 38 derece ateşle giyinip gezmeye çıktığı ve sofraya indiği çok olmuştur.
Sayfa 18 - Yapı Kredi Bankası Yay. C.1
besleme kızın kapıcıyla yapılan düğünündeki fosforlu neşedir öykü. limonata ve kuru pasta.
Hayat sana limon verdiğinde limonata yap.
Pegasus YayınlarıKitabı okudu
25 Kasım 1918 (25 Teşrinisani 1334) Pazartesi. 2.00 evvelde Trabzon’a geldik fakat sabaha kadar açıkta dolaştık. 12.00 gündüz hareket ettik. Hava iyi, limonata gibi.
Sayfa 1218Kitabı okudu
"Çok küçükken – belki henüz birkaç aylıkken – kelimeleri bana ikram edilen tatlı bir içeceğe benzetir ve limonata gibi içerdim. Sanki tatlarını alırdım. Karmakarışık düşüncelerime ve duygularıma anlam kazandırırlardı."
