Betül
@loss_soul
"okuyan insan dünyanın aklına yaslar sırtını"
sınıf öğretmeni
24 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
Kimsenin ortak türküsü yoktu ve kimse türküsünü bir başkasına söyleyemiyordu.
Okur Takip Önerileri
Betül tekrar paylaştı.
"...aşkın verebileceği en değerli şey HUZUR... öylesine derin bir dinginlik ve doyum... Bir özlem bile duymamak, tüm tedirginliklerin bitmesi, bütün iç mücadelelerin sona ermesi... Ağı ağır sallanan bir beşikte yatar gibi huzur içindeyim biliyor musun... üstümde masmavi yaz göğü, etrafımda çiçeklenen çayırlar, biçilmelerine az kalan yoncalar ve uzun saplı otlarla dolu gür, bereketli çayırlar..."
"Özgürlük bir lokma ekmek, bir yudum su, uçsuz bucaksız kırlardır o halde..."
"Hayır, insan sade ölürken ayrılmıyor, arkada bırakmıyordu. Belki bütün ömrünce her an birçok şeyler onu arkada bırakıyordu. Sonra olduğu yerde birdenbire kabuklaşıyor, çok ince, görünmez bir şeyle o anda etrafında olanlardan ayrılıyordu. "Biz mi gidiyoruz, onlar mı?.." sual buydu..."
376 syf.
·
Puan vermedi
·
86 günde okudu
70 syf.
·
Puan vermedi
"İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır."
Sürekli topluluk baskısına direnmek uykuya direnmek gibidir. Uyanık kalmak için ne kadar çabalarsanız çabalayın, eninde sonunda uykuya dalarsınız...
"İhmal edilmiş ya da çeşitli nedenlerden ötürü sevgi bağı kurma konusunda sorun yaşamış çocuklara bir şey öğretmek ya da onları sakinleştirmek çok zordur: Onları sakinleştirip kendilerini iyi hissetmelerini sağlamak için özen ve çaba harcamak gerekir. Kimileri buna inananılmaz ihtiyaç duyar;örneğin,sınıfta şaklabanlık yapan ya da ders çalışmak için sürekli övgü ve rehberliğe muhtaç çocuklar gibi. Bu davranışları sergileyen çocuk bencil değildir; sadece gördüğü her şefkat dozu gittikçe beynine daha az etki ediyordur."
Hayatımızın ilk dönemlerindeki tecrübelerimiz ilerideki yaşamımızı belirleyen kalıpları oluşturur.
Albert Einstein
"İnsan bütünün bir parçasıdır...ama düşüncelerini, hislerini ve kendini bütünden ayrıymiş gibi deneyimler... Bu yanılsama bizi, bütün arzu ve şefkatimizi sadece en yakınımızdaki birkaç kişiyle paylaşmaya zorlayan bir çeşit hapishanedir.O yüzden ödevimiz şefkat çemberimizi doğaya ve yaşayan varlıkların tümünü kapsayacak şekilde genişleterek bu hapishaneden kurtulmak olmalı."