PLATON'UN MAĞARA BENZETMESi
Bir yeraltı mağarasında yaşayan insanlar düşün. Sırtları girişe dönük, elleri ve ayaklarından bağlanmışlar; onun için mağaranın duvarlarını görebiliyorlar sadece. Arkalarında yüksek bir duvar daha var ve bunun ardında da çeşitli şekilleri duvardan biraz daha yüksekte tutarak, insan benzeri varlıklar gidip geliyor. Bu şekillerin arkasında bir ateş
pan yayıncılık, çeviri: Sabir Yücesoy, 45.basım
Platon'un, mağara alegorisi(benzetmesi)...
"Toplumdaki insanlar (düşünürler dışındakiler) bir mağarada kollarından birbirlerine zincirle bağlanmış ve sırtı mağara kapısına dönük oturan esirler gibidirler. Sadece arkalarındaki ışık kaynağının (doğrunun, gerçeğin) yaydığı ışıkla karşılarındaki duvara oluşan kendi gölgelerini görebilirler, bu gölgelere bakarak eğlenir ve hayatlarını böyle geçirirler.
Filozoflar ise kendilerini bu zincirlerden kurtararak her ne kadar zor ve acı verici olsa da yüzlerini cesaretle ışığa (gerçeğe) dönerek hayatın gerçek anlamını ve doğruyu görebilen kimselerdir.
Ancak bu kimselerin mağaraya döndükten sonra gördüklerini diğer insanlara anlatması ve onları inandırması da bir o kadar zor olacaktır, çünkü esaret ve karanlık rahattır, oysa gerçekleri görmek ve ışığa bakmak cesaret ister."
Platon'un "Cumhuriyet" İsimli Eserinde Yer Alan Ünlü "Mağara Benzetmesi" :
Bazı insanlar karanlık bir mağarada, doğdukları günden beri mağaranın kapısına arkaları dönük olarak oturmaya mahkumdurlar. Başlarını da arkaya çeviremeyen bu insanlar, mağaranın kapısından içeri giren ışığın aydınlattığı karşı duvarda, kapının önünden geçen başka insanların ve taşıdıkları şeylerin gölgelerini izlemektedirler. İçlerinden biri kurtulur ve dışarı çıkıp gölgelerin asıl kaynağını görür ve tekrar içeri girip gördüklerini anlatmaya başlar ama içerdekileri, duvarda gördüklerinin zâhiri olduğuna ve gerçeğin mağaranın dışında cereyan etmekte olduğuna inandırması imkânsızdır.
Sayfa 57 - Tutku Yayınevi/ 1. Basım: Nisan 2014Kitabı okudu
Karagöz'ün yani hayal oyununun Anadolu'daki büyük Üstadı HoHorasanlı Şeyh Küşteri'nin felsefesine göre tanrısal ruh, ışıktır; dünya alemi, perdedir insan ise; hayaldir. Şu halde bu felsefeye göre insanlar dünya perdesinde oynayan hayallerden ibarettirler! Ruhun ışığı söndüğünde yani insan ölünce hayal olduğundan kaybolur. Insanın dünya perdesinde göründüğü süreçteki anına hayat veya yaşam denir. Hayal olan insanı dunya perdesinde perde ardından oynatan Ruh'tur.
Bu felsefe Plato'nun mağara benzetmesi felsefesinin farklı bir sürümüdür
Sayfa 30 - Karina YayınlarıKitabı okuyacak
Platon’un Mağara Benzetmesi
“İnsanları, ışığa açılan uzun bir girişi olan, yeraltı mağarası gibi bir yerdelermiş gibi düşün. Çocukluklarından beri oradalar, kıpırdamasınlar diye ayakları ve boyunları zincire vurulmuş, zincirleri yüzünden etraflarına bakmak için başlarını bile döndüremiyorlar ve sadece önlerini görebiliyorlar...”
-Platon, Devlet
Platon, kendi felsefi
Platon'un Mağara Benzetmesi:
"İnsanları, ışığa açılan uzun bir girişi olan, yeraltı mağarası gibi bir yerdelermiş gibi düşün. Çocukluklarından beri oradalar, kıpırdamasınlar diye ayakları ve boyunları zincire vurulmuş, zincirleri yüzünden etraflarına bakmak için başlarını bile döndüremiyorlar ve sadece önlerini
Sayfa 42Kitabı okudu
