Ve Rilke'nin mezar taşına şöyle yazılacaktı:
Gül, ey saf çelişki, nice göz kapağının altında hiç kimsenin uykusu olamamanın sevinci.
104 syf.
10/10 puan verdi
Öykü kitabı ve içindeki karakterler o kadar bizden ki. İlk sayfadan son sayfaya muazzam bir keyifle okudum. Su gibi akıyor. Yazarın gözlemleri öyle altı dolu ki. Gerçeklik hakim. Sanki bir komşumuzu, akrabamızı, ruhumuzundan bir parçayı detaylandırmış gibi paragraflarda. Beklentim bu noktada değildi açıkçası. Fevkalade olmuş. 
Bahtiyar Gül eğitimci bir kalem belli ediyor kendini. Bir kaç kısımda çok dikkatimi çekti. Çocukların dünyasına oldukça hakim. Karakterlerden Mustafa'yı, Fötr şapkalı amcayı, Ekrem'i ve duvar ustası Vahap amcayı çok sevdim. Tereddütsüz alınıp okunur. 
Fötr Şapkalı Mezar
Kalbimdeki Mezar
Kalbimde mezar; gülleri solmuş
Sade diken
Yalın acı
Batıyor, her “âh” çektikçe
Mezar; bir heyula, tutsak bir ruh
İsimsiz, cesetsiz
Zulmetten nur doğar mı?
Cehennemde gül yetişir mi?
Hiç değilse mezar taşıma yazılmak üzere bir şeyler düşünseydim. "Yakında görüşürüz!"
Biz cenneti de gördük cehennemi de...
Daha dün gibi aklımda çocukluğum.
Yediğimiz ekmek de içtiğimiz su da tertemizdi.
Havada gül kokusu vardı o zamanlar.
Ne zaman ki bizi terk etti peygamberleri
başka olsa da o güzel insanlar...
Ne zaman ki çocuklar süngülendi ve ben
kör olası gözlerimle gördüm,
Ne zaman ki sürüldük o Diyar-ı Jar ülkesinden
dilini bilmediğim bu yaban ellere...
İşte o zaman başladı bizim için cehennem.
Şimdi bu yanası İstanbul’da beton duvarlar arasında
kimse duymaz sesimi.
Bazen çıkıyorum şu Kartal’ın tepesine,
Ay’la konuşuyorum.
Ne yapayım ki?
Soruyorum ona:
Ey Asme! Nereye gidiyor bu dünya?
(1938’de 14 yaşında Dersim’den Elazığ’a bir yatılı okula götürülen, 1997’de hayatını kaybeden Dünya Ana’nın mezar taşındaki sözler.)
Sayfa 108 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sürgün
Sürgün
nicedir seyduna'nın dağlarında kuşlar yerine
kurşunlar kanat çırpardı.
kurşun, kendi çığlığına uyanır,
kendinden utanırdı bu coğrafyada,
ki hiç sevmedi sesini, ismini...
ölüm arayan, ışığında oturur ağlardı.
ne zaman çığlık kopsa, bilirdi,
ardı derin susku kuyusu olurdu,
bir yaprakta olsun solumazdı hayat.
şehirleri birbirine
Sayfa 10Kitabı okudu
Noktalama İşaretleri
Nokta ( . )
1. Cümlenin sonuna konur: Türk Dil Kurumu, 1932 yılında kurulmuştur.
Saatler geçtikçe yollara daha mahzun bir ıssızlık çöküyordu. (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bazı kısaltmaların sonuna konur: Alb. (albay), Dr. (doktor), Yrd. Doç. (yardımcı doçent), Prof. (profesör), Cad. (cadde), Sok. (sokak), s. (sayfa),
kapısında
1.
Yedi adam biri bir gün
bir kan gördü
gereğini belledi
yari alsa koynuna
