Belki de bunun nedeni yalnız yaşamamdır. Topluluk içinde yaşayanlar kendilerini aynalarda, arkadaşlarına nasıl görüyorlarsa öyle görmeyi öğrenmişlerdir. Benim arkadaşım yok. Tenimin böyle çıplak olması acaba bu yüzden mi? Buna insansız.. evet insansız doğa denilebilir.
Sayfa 36Kitabı okudu
Ailem, beni ve kardeşlerimi topluma çok iyi çocuklar olarak göstermek istiyor. Bu istek sadece benim ailemde değil, toplumumuzdaki birçok ailede var. Her aile kendi çocuklarının topluma, diğer bir deyişle kendilerinin koyduğu bir yığın kurala uyum sağlayabilmesi için elinden geleni yapıyor. Bu onlara ne kazandırıyor acaba? Bunu çok merak ediyorum. Acaba aileler, çocukları toplumun tüm kurallarına uyduklarında onların hayatları boyunca mutlu olacaklarını mı sanıyorlar? Eğer böyle düşünüyorlarsa kesinlikle yanılıyorlar. Yaptıkları şey, çocuklarının güzel yaşamlarını yok etmek. Bunu niçin yapıyorlar? Toplum için, toplumun kurallarına uymuş olmak için...
TOPLU CEVAPLAR
İddiaların aksine:
1- Said Nursî'nin İstanbul'a geliş yılı 1907
2- Said Nursî'nin Nutuk'u 1908'de basıldı
3- Said Nursî, A.Hamid'e hakaret etmedi
4- Said Nursî, SultanReşat'tan para almadı
5- SaidNursî, Urfa'ya giderken Ankara'ya uğramadı
(Fesubhanallahil-azim; onca yalana bunca insan
"Emilianos Monai'nin böbürlenmeleri bunlar.
Acaba böyle bir zırhı hiç yaptı mı kendisi?
Yaptıysa bile pek fazla giyememiştir onu,
yirmi yedi yaşında Sicilya'da öldüğüne göre. "
Sayfa 81 - Sözcükler Yayınları, 1. BasımKitabı okuyor
Ben neden roman yazıyorum acaba? Gelecek vadeden bir yazar olarak prestij kazanmak mı istiyorum? Yoksa para mı istiyorum? İşi dramatize etmeden cevap ver! "İkisini de istiyorum," de! "İstemeden edemiyorum," de! Off, hala apaçık yalan atıyorum. İnsanlar böyle yalanlara kolay kapılır. Böylesi, en adi ve en alçakça yalanlardandır. Ben neden roman yazıyorum acaba? Beni sıkan bu konuyu söyleyiverdim işte. Yapacak bir şey yok. Derin bir anlamı varmış gibi görünmesinden hiç hazzetmesem de şimdilik tek kelimelik bir cevapla yetinelim.
İntikam.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Sessizliğe Hayranlık
Bir aidiyet, ait hissetme meselesi kimlikle, etnik kökenle açıklanabilir mi acaba? Ya da bulunabilir mi orada? O kaybolmuşluk hissi memlekete dönüldüğünde geçer mi acaba? Yoksa daha da derinleşirken mi bulur kişi kendini? Kendini bulmak için kalmalı mı o yerde yoksa kaçmalı mı?
İlginçtir, bu kitabın bana düşündürdüğü başlıklardı bunlar. O hissizlik, yabancılaşma, yabancı kalma, aidiyetsizlik, bağ kuramama, ait olduğu yeri bulamama, yüzeysel yaşam bir şeyleri hatırlattı, bir şeyleri de sorgulattı.
Abdulrazak Gurnah
Belki de sadece aşık olmuştur...
Bu yaratığı acaba hangi asit kadınca şekillerden yoksun bırakmıştı?Güzel yüzlü ve güzel duruşlu olmalıydı.Günah mı, acı mı, yoksa hırs mı onu bu hale getirmişti?Çok mu sevmişti?Süs eşyası ticareti mi yapmıştı, yoksa sadece yosmalık mı?
muhteşemdi ama bir o kadar beni mahvetti
SPOİLER VARDIR.Öncelikle bu kitabı aylardır bekliyordum ve sonunda okudum. İlk yarısı o kadar eğlenceli ve harikaydı ki keyifle okudum. Ancak diğer yarısında her sayfasında ağladım desem yeridir. Yazar cidden derinlere inmiş ve karakterlerin duydularını çok iyi yansıtmış. Daren ve nova arasındaki aşkı okurken sıkılmıyoruz çünkü yazar konudan sapmıyor. Daren ve nova arasındaki zıtlık beni bi süre sonra mahvetti. Yazara söylendim "sen ne yaptın bize" diye. Daren ve nova arasındaki bağa o kadar kapılmışım ki onların zıtlaşmaları beni mahvetti. İkiz alevin kopması bence bi yandan iyi oldu çünkü o bağ oldukça nova hep bi arada bi derede kalıyordu. Artık daha rahat olur diye düşünüyorum. Ya acaba ben mi abartıyorum diye kendime sordum ama 2 gündür başıma ağrılar giriyor üzüntüden ksjxlsf sanırım ben biraz abarttım. Nova nın kendini geliştirmesi çok hoşuma gitti. Ancak her şeye yetişmeye çalışması ve haddi olmayan şeylere burnunu sokması sinirlerimi bozdu ama pişman oldu zaten. Darenin novaya olan çıkışmaların da en az nova kadar kırıldım ama bi yere kadar daren haklıydı. Arını bol bol görüyoruz bu kitapta ve ona bir kez daha hayran kaldım. Nova ile olan ilişkileri de muazzam ancak o sonda Arın'ın kahroluşu beni kahretti desem yeridir. Şimdi merakla son kitabı bekliyorum ve bu kitaba bayıldığımı bi çok duyguyu barındırdığını söylemek istiyorum. Serinin en duygu yüklü ve sert kitabıydı. Yazara başarılar diliyorum ve dördüncü kitabı dört gözle bekliyorum️ 
N. G. Kabal
Hiç kimse gece olup da yatağına yattığında, yetiştirdiği buğdaylar gerçekten mutlu mu, ekmek oldukları için hayatlarından memnunlar mı acaba, diye düşünmezdi..
Sayfa 296 - Ayrıntı
Benden önce yaşayan insanlar benim kadar üzüntü yaşadılar mı acaba?
Hiçbir yerde peşimi bırakmayan içimdeki sıkıntılı huzursuzluk nedeniyle mi acaba içinde bulunduğum durumun değişmesini arzuluyorum?
"Ağabeycan, bazen diyorum da Gonçarov, Oblomov unu yazarken senden mi esinlendi acaba? Hep uyuyup dinlenme isteğiyle dolusun" dedi
