Karanlık dağıldı. Şehrin üstü inci beyazlığında bir dumana bürünmüş. Minareler, kuleler, uçlu, uçsuz bütün şekiller rüyada görülen şeyler gibi uzak, silik. Suların kurşuni yüzü uykuda. İstanbul, gümüş sisli bir sabah rüyası görüyor.
Sayfa 237 - Can YayınlarıKitabı okudu
İnebolu
İki arkadaş tuttuk dağlara giden yolu,
Öyle yükselmişiz ki, sahilde İnebolu
İnce sokaklarıyla ufaldıkça ufaldı.
Dinsizdim, İstanbul'da minareler üstüme yıkıldı.
Yoksuldum, Kudüs'te kiliseler kabul etmedi beni
Gelme diyorsun
Bu gel demektir.
Nakış nakış dokunan Osmanlı şehirleri, yavaş yavaş yok oluyor. Bu kayboluş hikayesinde başı çeken şehir ise İstanbul... Asırlarca Osmanlı saltanatını uhdesinde taşıyan İstanbul, “şerefli kubbeler ve narin minareler beldesi”nden “menfaat abideleri”nin yükseldiği bir şehir konumuna düştü.
Sen Yoksun
sen yoksun
deniz yok
yıldızlar arkadaşım
ya bu gece hârikalı bir şeyler olsun
yahud bir bomba gibi
infilâk edecek başım
ağzımda eski mısralar uzanıp kalmışım
istanbul minareler odamda gibi
gökyüzü temiz ve parlak
işte kolkola girmiş ve en mesut günlerimiz
muhalif bir rüzgâra karşı sahilden
Sayfa 141 - Bilgi Yayınevi 4.Basım
Şu göğe doğru yükselen ince uzun yapılar nedir?
-şoför : minare .dedi.
Prof.yine sordu: ne için kullanılır bu minareler?
-şoför: ezan okumaya. Dedi.
Miyahara sordu: ezan ne için okunur?
-şoför: namaz bildirmek için dedi .
Prof: Namaz Müslümanlığın şartlarından biri ,bunu mazeretsiz terk eden müslümanlar ehli sünnet imamlarından üçüne göre de müebbed hapisle cezalandırılırlar,değilmi şoför efendi?
Diye sordu.
-şoför gayri memnun bir tavırla : bilmiyorum.dedi.
Prof: affedersinüz sizi müslüman sanmıştım da.! Deyince şoför parladı.
: tabii Müslümanım babam dört defa Hacca gitti; her sene kurban keseriz ,ama namaz kılmam ,bazen de içerim.Allah affeder be kafanı takma abi yeter ki için temiz olsun !Ehli sünnet dedin ya ; çocuklarımızı da sünnet ederiz tabi ,hem de en pahalı salonlarda ,en pahalı içkilerle ...profesör sustu..
