Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
n.
n.
@misseyre
Evli
Psikolojik Danışman
1225 okur puanı
Kasım 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Öncelikle uzun ‘zaman’ sonra bir kitaba inceleme gireceğim için heyecanlı, bu konuda körelmiş hissettiğim için tedirgin, bende hakkında bir şeyler yazmak isteği uyandıran bir kitap okumuş olduğum için mutlu olduğumu bildirir, bu karmaşık duygu selinin sebep olabileceği hata veya eksikliklerden ötürü peşinen özür dilerim.
Neden uzun bir süre
Kitap Ahmet Cemal’den okuduğum ikinci kitap. Üstadın deneme ve köşe yazılarından oluşuyor. 2000’li yılların başlarında yazılan yazılar olsa da bir çoğu günümüzde de geçerliğini koruyan yazılar. O sebeple oldukça ufuk açıcı bulduğumu ve eleştiri nasıl yapılır, nasıl duyarlı olunur, hayat nasıl yaşanmalıdır, fikirler nasıl savunulmalıdır gibi birçok konuda bilgilendiğimi, bu güzel ama kısacık eserin bana bazı gerçekleri basıldıkları sayfalar imkan verdiği ölçüde gösterdiğini söyleyebilirim. Bu dolu dolu yazarla hala hayattayken tanışabilmeyi ve kitaplarında bahsettiklerini kendisinden çok daha derinlemesine dinleyip kendisiyle sohbetler etmeyi dilerdim. Bu yazık ki mümkün olmasa da kendisi en azından yazıları aracılığıyla okurlarına seslenmeye devam ediyor ve ‘verdiği sevgiyi almamız’ için sabırla bekliyor. Bu kitabın da beğenimi kazandığını ve tavsiye listeme eklendiğini bahsettiklerimden yola çıkarak anladınız diye düşünüyorum. Okuduklarımızı yaşamımıza geçirip özümseyebilmemiz dileğiyle keyifli okumalar dilerim.
“Açlık, tanrısını alkışlıyor
Korku, tanrısını
Ölüm, tanrısını...
İnsan döne döne bir kötülükte kayboluyor.
Kalbimizde boğucu bir kalabalık
Aklımızda umutsuz sözlerin acısı
Baktığımız kadar bir sokak dışarıda
Bir soğuk, bir üzgün, bir yalnız resim
Kapanır durur üstümüze bütün uzaklar.
İçimizdeki boşluğa tutunarak umut etmeye çalışıyoruz:
Okur Takip Önerileri
Okuduğum en güzel kitaplardan biriydi. Uzun zaman sonra buraya bir şeyler yazmama sebep olacak kadar güzeldi. Okulların açılmasıyla yoğunluk arttığı için belki çok çabuk bitiremedim ama bunda kesinlikle kitabın suçu yoktu.
Belki çoğunuz okudu ben çok geç kaldım bu kitaba ama öğrencilerime tavsiye edilebilecek kitapları okuma planıma yeni yeni başlayabiliyorum ve bu da o kitaplardan biri oldu kesinlikle.
Birçoğunuzun bildiği üzere kitap 2.dünya savaşında Auschwitz kampında , onları ayırıp birbirinden çok farklı hayatlar yaşamalarına sebep olan bir tel örgünün iki farklı tarafında tanışıp arkadaşlık kurmuş olan iki çocuğu anlatıyor. Bir araya gelip oynamaları bile yasak olan iki çocuğun…
Kitap verdiği ahlaki ve siyasi mesajlar açısından oldukça güzeldi. Genelde dönem dizi ve kitaplarını severim. Ama sanırım toplama kamplarıyla ilgili ilk kez okuma yaptım ve ilgimi çekti.
Eğer bu konuyla ilgili önerebileceğiniz başka akıcı ve güzel kitaplar varsa yorumda belirtirseniz sevinirim. Herkese keyifli okumalar.
Uzun zamandır beni böyle etkileyen, doyurucu ve akıcı bir kitap okumamışım sanırım ki, inceleme girme isteği duymama sebep oldu Göğü Delen Adam.
Aslında yıllar öncesinden bugüne bir eleştiriydi okuduğumuz. Scheurmann'ın kitapta ele aldığı ve Samoa halkının eleştirdiği kesim Avrupa olarak geçse de, bahsettiklerinin artık tüm dünyanın iklimi olduğunu görmek beni çok etkiledi.
İçlerinde nefes almaya çalıştığımız ve adına yaşamak dediğimiz binalarımızdan tutun bir türlü yetiremediğimiz zamana ve uğruna yeri geldiğinde insanlığımızı bile kenara bırakıp türlü şeyler yaptığımız paraya kadar birçok konuda enfes bir eleştiriydi.
Yer yer Sineklerin Tanrısı ve 1984 karışımı bir tat aldığımı söylemeliyim. Arada açıp okunacak türden bir başucu kitabı oldu benim için. Tavsiyemdir. Herkese keyifli okumalar dilerim.
Bir lisede görev yapmaya başladığımdan beri eskisi gibi aktif okuyamamamın ve 1000kitap'ta aktif olamamamın yanında, okuyabildiğim nadir zamanlarda da tercihlerim alan okuması şeklinde oluyor son zamanlarda. Bugünse mesleki gelişimime katkı sağlayacak kitaplar içinde beni gerçekten mutlu eden ve uzun zamandır inceleme girmeme döngümü kıran bu kitap hakkında bir şeyler yazmak istedim. Çünkü kitap hayatında ergen bulunan veya bulunacak olan herkesin okuyabileceği tür ve doyuruculukta bir kitaptı bana göre.
Kitap birçok problem alanında (ergenliğe özgü değişimler, ergen-ebeveyn çatışmaları, bağımlılık, şiddet ve istismar, karşı cinsle ilişkiler vb.) örnek kısa öykülerden yola çıkılarak hazırlanmış, problem alanıyla ve ergene nasıl yaklaşılacağıyla ilgili bilgi ve önerilere yer verilmiş, bölüm sonlarında çeşitli site, kitap ve film önerileriyle desteklenip renklendirilmiş dolu dolu bir kaynak niteliğinde.
Yukarıda da belirttiğim gibi hayatında ergen birey veya bireyler bulunan, ya da bulunması muhtemel olan herkesin okuması gereken bir kitap. Hayatınızdan bir şeyler bulup donanımınıza donanım katacağınıza eminim. Keyifli okumalar.
Filmden kesitlerine birçok yerde rastlayıp merak ederek aldığım bir kitaptı Little Women. Hiçbir bilgim olmadan okudum ve çok sevdim.
Birbirinden farklı karakterlere sahip 4 kız kardeşin duygularını, düşüncelerini ve başlarına gelenleri görüyoruz bu güzel kitapta. Ailedeki sıcaklığı, dostluğu, nahifliği tüm benliğimle hissettim okurken. Sıcacık bir romandı gerçekten. Dönem filmleri ve dizileri gibi dönem kitaplarını da çok sevdiğimi fark ettim bir kez daha. Louisa May Alcott'un kalemini de keşfettiğim için ayrıca mutluyum. Çok sade ama gerçekçi anlatımıyla sizi olaylara dahil ederken kitabın nasıl bittiğini bile anlamamanızı sağlıyor. Kitapta rahatsız olduğum tek nokta yarıda kesilmiş hissi uyandırmasıydı. Ki cidden de öyle oldu. Kitabın arkasını okuduğumda devam kitaplarının da olduğunu gördüm ama sanırım henüz ülkemizde çevrilmediler. Umarım en kısa zamanda İş Bankası devam kitaplarını da çıkarır. O zamana kadar 1994 ve 2019 yapımı iki filmi de izleyeceğim. Kitabı sevdiğim gibi filmleri de seveceğimi umuyorum. Herkese keyifli okumalar dilerim.
Sevgili Yekta Kopan'dan okuduğum ilk kitaptı. Kurgusuyla, konusuyla, akıcılığıyla gönlümde yer etmeyi başaran bir eser oldu. Olay birçok karakterin gözünden işlenmesine rağmen karakterler arası geçişler tam tadındaydı ve asla kopukluk yoktu. Kitapta başka kitapların, bazı film ve şarkıların bahsi geçmesi de ayrı bir hoş detaydı. En kısa zamanda bir kaç kitabını daha alabilmeyi umut ediyorum, gerçekten sevdim çünkü yazarın kalemini. Yerli yazarlarımızın bana hitap edenlerine rastlamak beni çok mutlu ediyor. Yekta Kopan zaten samimi ve tatlı bulduğum bir sanatçıydı. Umarım bir gün kendisiyle tanışıp imza alabilme fırsatım da olur. Tavsiye ederim. Keyifli okumalar!
Uzun zamandır inceleme girmiyorum çünkü hakkında bir şeyler yazmalıyım dediğim kitaplar ya çok çok beğendiklerim oluyor ya da hayal kırıklığı yaşadıklarım. Zevklerime hitap eden ve ortalama olarak beğendiğim kitaplar için iyi veya kötü anlamda aşırı heyecan duymadığımdan incelemek durumunda hissetmiyorum kendimi. Ancak Açlık bende inceden hayal kırıklığına sebep olduğu ve şuan bir miktar kızgın olduğum için bir şeyler yazmak istedim.
Açlık, büyük hevesle aldığım bir kitaptı. Çok büyük beklentiyle başladığım popülerleşmiş kitaplarda genellikle aradığımı bulamıyorum nedense. Bu da o kitaplardan oldu benim için. Sürekli kendini tekrar eden aynı şeyler olup durdu ve ben ciddi anlamda sıkıldım. Karaktere sinir oldum zaten ondan yakınmaya başlasam bitiremem. Bazı yerler kopuk kaldı, anlamlandıramadım. Ayrıca defalarca yazım hatası gördüm, bu da bende özensiz hazırlanmış bir baskı olduğu hissi uyandırdı. Behçet Necatigil çevirisi çok iyi orada problem yok, tamamen dizgi hatası bahsettiğim. Çoğu açıdan tatmin olamadım kısacası. Yazarın henüz okuduğum ilk kitabına bakarak bunu söylemem ne kadar doğru bilmiyorum ama inanılmaz şekilde Rus eserleri anımsattı konusu ve betimlemeleri, Hamsun için Norveç'in Dostoyevskisi diyebilirim. Zaten kitabı okunabilir kılan da buydu nazarımda. Fena değildi ama daha iyi bir başyapıt beklemiştim. Dilerseniz okuyabilirsiniz, size kalmış! Keyifli akşamlar dilerim.
Kitapta öyle ahım şahım heyecanlı şeyler, olay örgüleri falan olmadığı için hakkında diyecek pek bir şey yok aslında. Kendi de dahil çoğu şeyi eleştiren, belki de varoluş sancısı çeken bir ergen kahramanımız var. Bilmem kaçıncı okulundan atıldıktan sonraki 3 gününü anlatıyor. Karşı duruş, her şeyden uzaklaşıp kaçma isteği, yeni yerlerde yeni başlangıçlara duyulan özlem gibi mesajları vardı. Evet kitabın sonunda ben ne okudum noldu şimdi desek de, ben bir öğretmen adayı olarak ergen eleştirilerini ve bakış açısını görmüş olmaktan hoşnut olarak kitabı bitirdim. Bir kaç yerde Holden beni güldürmeyi de başardı. Eğlenceliydi. Sevmeyen çok kişi olmasına rağmen ben nedensizce sevdim. Elinde olup okumak isteyenler okuyabilir çerezlik olarak ama illa alıp okuyun gibilerden bir kitap da değildi. Diyeceklerim bu kadar. Herkese keyifli günler dilerim.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Geçenlerde başka bir sosyal mecrada orada tanıştığım tatlı bir arkadaşla klasiklerin asla şaşırtmadığından ve doğal, kaliteli oluşundan bahsettik. Bugünse dediklerimizi haklı çıkaran enfes bir romanı henüz bitirmiş olmanın buruk mutluluğuyla otururken aklıma bahsettiğim o konuşmamız geldi ve hemen bir inceleme yazmalıyım diye düşündüm. Açıkçası bu
Uzun zamandır alan okuması yapmıyordum ve bu güzellik beni kitaplıkta yaklaşık 3 buçuk senedir bekliyordu. Karantina günlerini stoktaki kitaplarımı okuyup bitirmek için fırsat bildiğimden ilk sıralara bu güzel eseri koymak istedim ve kendisi nisan ayı seçkilerimde yer aldı. Yeşim Hoca Büyü Dükkanı'nda olduğu gibi devam kitabında da çok güzel iş çıkarmış. Bu kez bizim için daha dolu dolu ve farklı serüvenler tasarlamış.
Elbette dükkana gelip giden müşteriler yine oluyordu ama bu sefer vurgu sanki daha çok satıcımızın iç dünyasına ve özel yaşamınaydı. Her okura hitap edebilecek nadide bir eser gerçekten. Okuyan herkesin kendini bulabileceği en az bir kaç satır olacağına eminim. Onlarca satırın altını çizdim, çok güzel farkındalıklar edindim ve satıcıyla birlikte ben de mükemmel bir mesleki deneyim elde ettim. Kitaptaki tasvirlerden yola çıkarak zihnimde canlandırdığım şekliyle dükkan, dükkanın bahçesi ve satıcı her satırda zihnimde beliriyordu ve ben son satırlarda artık buradan ayrılacağım için hüzünlendim. Yaşlı satıcı ben uzaklaşırken verandasına çıkmış ve yüzünde buruk bir tebessümle bana el sallarken benim aklımda onun şu sözleri dönüyordu:
"Bir yerdeki kavuşma, başka yerdeki bir veda anlamına geliyordu. Hissettikleriniz ise bakışlarınızı hangi sahneye çevirdiğinizle ilintili idi."
Keyifli okumalar dilerim.
Hatırlayamadığım kadar yıl önce alıp kenara koyduğum kitabı en nihayetinde okudum. Gördüğüm yorumlar sebebiyle çok büyük beklentim yoktu o yüzden ben sevdim, beklentimi karşılayan bir okuma oldu. Herkesin şu yorumuna katılacağım, cidden gereksiz uzatılmış ve tekrara düşülmüş bölümler vardı ilk sayfalarda ancak sonradan inanılmaz bir hal aldı kitap. İlginç bir hikaye ve kurgu vardı. Özellikle son iki yüz sayfasında büyük keyif alarak merakla okudum kitabı. Ayrıca dolu dolu olması ve fazlaca kaynaktan yararlanarak yazılmış olması da artısıydı benim için. Müzik terimleri olsun, 'Dersim' vakası olsun, kitap hazırlanırken fazlasıyla çalışılmış kafa yorulmuş konulardı ki bu da baştan savma olmayan bir eser oluşturma gayesi taşıdığını gösterir. Sonuç olarak Oya Baydar kalemini sevdiren bir yazar oldu, en azından bir kitabını daha okuyabilirim umarım. Tek temennim birdahaki Baydar kitabının daha az ve öz yazılmış olması. Herkese keyifli okumalar dilerim.
"Oh Kaptan! Benim Kaptanım!"
Ah Ölü Ozanlar... O kadar güzeldiniz ki! Bugüne kadar okuduğum hiçbir kitap için gözyaşı akıttığımı hatırlamıyorum ama bu kitap diğerlerinden farklı oldu benim için...
Sevilmek, saygı duyulmak, kabul görmek, umursanmak... Öncelikle aile ve okul ortamında olmak üzere çoğu mecrada insanın ihtiyaç duyduğu olmazsa olmazlarından. Kitapta da öğretmenleri Bay Keating vesilesiyle bunlarla tanışan bir grup genç ele alınıyor. Birbirlerine ve Keating'e bağlılıkları ve kendi yaşamlarını 'kendi' istedikleri yönde oluşturma çabaları o kadar güzeldi ki. Kitap boyunca Khaled Hosseini'niden şu alıntıyı tekrarladım durdum: "Çocuklar boyama kitabı değildir; onları en sevdiğin renge boyayamazsın." Evet, düşünüldüğünde çoğu ebeveyn veya öğretmen de tam olarak bunu yapmaya çalışmakta değil midir? Kitapta da bunun çocuklara nasıl zarar verdiği göz önüne serilmeye çalışılmış. Biz öğretmenler ve anne-babalar olarak onların da bir 'birey' olduğunu, kendi hayatlarını şekillendirebilme gücünü içlerinde taşıdıklarını, ve onları sadece başarı çerçevesinde ele almayıp ne olursa olsun koşulsuz sevmemiz gerektiğini öğrenmemiz ve bunu sık sık kendimize hatırlatmamız gerekiyor. Dolayısıyla öncelikle her öğretmenin, ardından tüm ebeveynlerin okuması gereken çok değerli bir kitap. Muhakkak ilerleyen dönemlerde dönüp tekrar tekrar okuyacağım nadir eserlerden. Filmini de en kısa zamanda izleyeceğim. Sizlere de önce kitabı okumanızı sonra konuyu zihninizde mutlaka filmiyle de tamamlamanızı öneririm.
Sineklerin Tanrısı fazlaca merak ettiğim ve çok kişide gördüğüm bir modern klasikti. Uzun zamandır elimde olmasına rağmen kendisine Mart ayında zaman ayırabildim. Beklentim çok yüksekmiş sanırım ki pek fazla karşılayabildiğini söyleyemeyeceğim o yüzden. Kitap bitiminde Mina Urgan'ın sonsözü olmasa çok fazla zihnimde yer edebilecek bir kitap olmazdı. Mina Urgan kitaptaki metaforların anlamlarını, karakterlerin temsil ettiği kişi veya siyasi erkleri çok güzel açıklamış sonunda. Kitabın konusu ve kitapta geçen olaylar gerçekten anlam kazanıyor bu sonsözü okuduğunuzda.
Kitap; 3. Dünya Savaşı'nda olası bir atom bombası saldırısından korumak için bir grup İngiliz çocuğun kaçırılırken uçaklarının savaşta hasar alıp bir adaya düşmesiyle başlıyor. İlerleyen olaylarda çocukların kendilerine has yöntemlerle hayatta kalma çabaları, "iktidar" mücadelesi, kriz anlarının nasıl yönetildiği ve insanın içindeki kötülüğün bazı kişilerde olumsuz şartlarda nasıl baş gösterdiği, buna karşın kimilerininse iyilik bayrağını son ana kadar elden nasıl bırakmadığı anlatılıyor. Dediğim gibi konu güzeldi lakin işlenişte eksik olan bir şeyler vardı bana göre. O eksik de bir nebze olsun gideriliyor sonsözde. Fazla büyük bir beklentiyle başlanılmazsa sevileceğini düşünüyorum. Şans verilebilir.
