Bazı anlarımız olur, elimize aldığımız kitap sadece birkaç dakika elimizde durur sonra kitaplıktaki yerini alır. Hiçbir şey okuma hevesim yoktu ama uzun zamandır doğru düzgün bir şey okuyamıyordum. Artık bu durumdan sıkılarak Suzan Defter 'e başlamak istedim. Ayfer Tunç'un Mağara Arkadaşları kitabını severek okumuştum. Bu kitapla ilgili olumlu yorumları görerek okumaya başladım. Reading slump denen o mood'dan çıkardı. Kitabın biraz duygusal olduğunu okumuştum ama bana kalırsa yalnız iki insanın yanlış seçimlerini anlatıyor. Bir karakter(erkek olan) herkesin neden mutsuz olduğunu irdeliyor, hepsine bir sebep buluyor. Kendisinin mutluluğu ulaşmadığını yaklaştığını söylüyor. Diğer karakter (kadın olan) neden mutlu olmadığının bilincinden, kendini mutlu edecek birini bulduğunda bile sırf abisini haklı çıkarmak için bunu elinin tersiyle itiyor. Sonunda ikisi de yalnız, dinlenilmeye ve konuşmaya ihtiyaçları var.
Kısaca ince bir kitap çabucak bitirirsiniz. Bazen anlatmaya ihtiyacımızdan hiç tanımadığımız birine hayatımızı anlatırız. İyi seviyede çabucak okunacak, fazla kelime oyunlarına girmeyen sade, güzel bir öykü kitabı.
