İyi ki bitmiş Muazzez, bitmeseydi kalbim, ben hayatta kalayım diye, öyle kendi kendine kan pompalayacaktı. Şimdi öyle mi bak. Garibim; hayatta kalmak için, bana rağmen bağımsızlığını ilan etme peşinde.
Sahi Muazzez; sensizliğin yüz
ölçümü ne?
❝
Her şeyin başı iletişim. Düşündüğünü saklamayacaksın, konuşacaksın. Ama düşünürken de sadece kendini düşünmeyeceksin.
❞
❝
Her insan değer görmek, sevilmek ve takdir edilmek istiyor.
❞
❝
Biz geleceği ya da geçmişi düşünürken, şu an elimizden kayıp gidiyor.
❞
"Bilmiyorum" demeyi neden ayıp sayıyoruz.
196 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
-Şahin nasıl bir mıknatısın kardeşlik tüm belaları çekiyorsun. Ben talihsizim her şey beni buluyor diyen birde Şahin’nin hikayesini okusun. Kitabın isminide bu hikaye oluşturdu.
-Çulcuoğlu kardeşlerden , Müjdat’ın kavuşulamayan aşkı,
-Hacı Salih hikayesi hiç beklenmedik hikayesi nasılda ters köşe yaptı.
-Ah be Muazzez ah ne hikayeyi ama bayıldım.. kitaba adını bu hikayede verilebilirdi. Geride kalan aşığın nasıl naif haykırışı o.
-Aşk dolu evliliği olan aileye böyle gelin mi alınır … Filiz
-Hep gülümse baba Nevzat ; bu hikaye nasıl işlenmiş ilmek ilmek…
-Bir insan tüh der sonra neler mi olur… ah ah hemde neler olur…
- Sen gene iyisindir ; bu incelemeyi okudun daha hiç haberi olmayanlar var.
-Uyuyan Mustafa seyfi’yi nasılda uyandırdı Figen… Bende bu inceleme ile sizleri uyandırdım Figen gibi değil. Hikayelerden bazıları…
Muhteşem öyküler var, müthiş mizah ile toplumumuz insanını ve ailelerinin röntgenini çekmiş 
Şermin Yaşar . Tüm öykülerin Altında yatan yarım kalmışlıklar, kavuşamamak, yaşayamamak var. 
Peyami Safa ülkemizde insan psikolojisini çok iyi tahlil eden yazarların başında sayılır, benim için yanına rahatlıkla Şermin Yaşar yazılır. Öykü sevmeyenler daha Şermin Yaşar ile tanışmamışlardır. Keyifli okumalar dilerim.
❝
İnsan sevdiğiyle bir arada olunca her yer gözüne güzel gelir...
❞
Aydın'ın Nazilli ilçesinin Kuyucak köyünde başlayan ve Balıkesir'in Edremit ilçesinde biten hayatlar...
Kuyucaklı Yusuf Sabahattin Ali'nin 1937'de basılan ilk romanıdır. Döneme ayna tutan, yansıtan ve betimlemeleriyle romanın içine sürükleyen bir eser haline gelmiştir.
Yusuf'un annesi ve babasının eşkıyalar tarafından öldürülmesi ile olaylar başlar ve bir kaymakamın onu evlatlık edinmesi ile devam eder.
Kaymakamın birde kızı vardır. Muazzez.
Küçük bir kasabada yaşamaya başladıklarında başlarına ne denli büyük dertlerin geleceğinden habersizdirler.
Ölümler, ayrılıklar, yalnızlıklar, çaresizlikler...
Eseri her ne kadar sürükleyici bulsam da yer yer fazla betimlemelerden dolayı olaylardan koptuğumu fark ettim. Bazen de bir yeşilçam filmi izliyormuşum gibi hissettim.
İlk sayfalardaki etki ortalara doğru azalmaya başladı ama sonunda beni çok şaşırttı hiç böyle bir son beklemiyordum.
Daha önce Sabahattin Ali'nin Kürk Mantolu Madonna'sını ve Sırça Köşk'ünü okumuştum. Bu üç eserde bende aynı izlenimi bıraktı diyebilirim.
Üzüldüğüm iki nokta var ki ilki şudur;
Biliyorsunuz kendisi Ali Ertekin tarafından öldürülmüştü. Eğer öyle olmasaydı söylentilere göre Kuyucaklı Yusuf'a devam niteliğinde bir cilt daha yazacakmış.
Belki o zaman Yusuf'un bundan sonra hayatına nasıl devam ettiğini öğrenmiş olurduk.
Açığa kavuşması gereken, bana göre yarım bırakılmış çok şey vardı.
İkincisi ise o dönemin yaşantısını, beklentilerini okudukça günümüzden çok bir farkı olmadığını anladım.
Hala gelişmekte miyiz ? Yoksa gittikçe geriliyor muyuz ?
Kuyucaklı Yusuf 
Sabahattin Ali