Resitatif Morrison’un tek öyküsü ve müthiş:)
Siyah ve beyaz iki kız arkadaşın yetiştirme yurdunda başlayan arkadaşlıklarını anlatıyor. Ama hangi kızın Siyah hangi kızın beyaz olduğu belirsiz. İki kızın yaşantılarındaki ögelerden yola çıkarak okur ister istemez sınıflandırmaya çalışıyor, pek başarılı olunmuyor o ayrı. Siyah diye düşündüğümüz kızı biraz sonra beyaz diye düşünüyoruz. Kendimdeki ırk kodlarıyla da yüzleştim. Bu deneyselliğin sonucunda kadın, çocuk, yoksul olmak gibi renk farkı gözetmeyen zorluklara ulaşıyoruz.
Morrison öyküsünden “Irksal kimliğin hayati önem taşıdığı, farklı ırklardan iki karakterle ilgili bir anlatıdan her türlü ırksal kodlamanın silinmesini amaçlayan bir deney.” diye bahsediyor.
Öykü ile iligili Zadie Smith’in önsözü var. Kitabın yarısı öykü, yarısı önsöz. Bence önce öyküyü okuyun sonra önsöz. Smith kaçırılabilecek tüm detayların üzerinde duruyor, okuru bilgilendiriyor. Her Amerikalı gencin mutlaka okuması gerek dediği üç kitaptan biri, ikisi kitapta yazıyor:) Ayrıca metin okumaları için de faydalı bir yazı.
İyi bir öykü okuyacağımı biliyordum, Morrison gibi bir yazarın tek öyküsü olması da dikkat çekici, ama bu kadar seveceğimi düşünmemiştim :) O koca külliyatta incecik muhteşem bir detay
Çok sevdiğim kapak tasarımı Aslı Sezer @aslisezer_design
Çeviri #sedaçıngaymellor
Editör #volkanatmaca
@selyayincilik
.
.
