Karalama(Naçiz' Hane) :)
Kimse yüzde yüz bir dürüst ile yaşamak istemez. Varoluşçuluk burda kaybeder. Çünkü onlar optimal dürüstlükten ötürü, minimum dürüstler tarafından reddedilirler. Kendilerini bu yüzden değersiz hissedip, diğer insanlar tarafından sevgi, ilgi, saygı açlıkları doyurulmadığı için sürekli acı çekerler. Örneğin; Doğruyu söylemek doğrudur, fakat her doğrunun her yerde [söylenmesi de doğrudur], der naçizane fikrim; bediüzzamanın aksine... Yani uzun lafın kısası, dürüstlük mutlulukla ters orantılıdır bi yerde.
Ahmet Ümit'in kitap özetini çıkarırken şu ifade gözüme çarptı .
"Hayatta güçlü olacaksın,çünkü gerçek yasa güçtür.Adil olmanın,haklı olmanın,ahlaklı olmanın,merhametli olmanın hiçbir kıymeti harbiyesi yoktur..." cümle devam ediyor.
Ben ise bunu beğendiğim için yazmıyorum .Umarım yazar "kahramanı " niyetine bu düşünceyi yazmıştır.
Gücü bu kadar önemseyen ve öven bir insan bana göre güçsüzdür !!! Örneğin ahlaklı olmak demiş bu ahlak soyut bir kavram ama çok derin bir kavram buradan yola çıkarak eğer ahlakınız yoksa yada önem vermiyorsanız asla güçlü olamazsınız .İnsani değerleriniz zayıfladıkça gücünüz de zayıflar . Çünkü değersiz insan korkak olur. Sürekli korkar , parasızlıktan korkar, yalnız kalmaktan korkar , ölümden korkar ... bu böyle devam eder. Netice itibariyle güç insanın kendine odaklanması ile başlar ve insanda başlar . Naçizane bir fikrim paylaşmak istedim...
