SatirikŞair
Avrupaya kıymetli ilimlerî, terbiyeyi hediye ederken onlar da bonkör bir şekilde bize uydurduklar eğlenceleri ve boş ugraşlarını hediye etmişlerdi unuttunuz mu?Ne kadar da nankörüz.
“Ah! Ne kadar da aşağılık, ne kadar da bayağıyız! Ne kadar da kendimizi sevmiyoruz ve birbirimizi sevmiyoruz! Birbirimizi aşağılıyoruz, birbirimize zulmediyoruz, birbirimizin kanını içiyoruz. Gururluyuz, kibirliyiz, açgözlüyüz, kıskançlıyız, dengesiziz, hain ve nankörüz… Hepimiz hasta ve mutsuz ruhlarız."
Efendimiz(s.a.v) birgün fakir bi aileye misafirliğe gitmiş. Ev sahibi kara kara düşünüp durmuş "Muhammed (sav) gelmiş önüne ne koysam" diye..
Sonra mutfakta bulunan bi kuru ekmekle sirke ilişmiş gozune..
Utana sıkıla koymuş sofraya..
Benim koca yürekli nur yüzlü Peygamberim.. Buyurmuş ki "ya sıddık sirkeyi bu kadar çok sevdiğimi nerden bildin Allah razı olsun senden"..
Utanıp sıkılmasın diye hepsini iştahla yemiş..
Bugün bakıyorum da sofralara ne kadar da nankörüz ne kadar da aç gozluyuz. 😔
Ne Kadar Da Nankörüz'
Sizler
Kaldırımları yastık, göğü tavan eylemiş çocukların üzerlerine örtecek karton aradıkları soğuk geceleri bilemezsiniz!
Ve bizi bu mahiyette yaratan Rabb'imize ne kadar da nankörüz..
Evet Zat-ı Hayy-ı Kayyum, bu kâinatta insanı irade etmiş ve kâinatı onun için yaratmış, denilebilir. Çünkü insan, câmiiyet-i tamme ile bütün esma-i İlahiyeyi anlar, zevk eder. Hususan rızıktaki zevk cihetiyle pek çok esma-i hüsnayı anlar. Halbuki melaikeler, onları o zevk ile bilemezler.
İşte insanın bu ehemmiyetli câmiiyetidir ki: Zat-ı Hayy-ı Kayyum, insana bütün esmasını ihsas etmek ve bütün enva-ı ihsanatını tattırmak için öyle iştihalı bir mide vermiş ki o midenin geniş sofrasını hadsiz enva-ı mat'umatıyla kerîmane doldurmuş.
Lemalar
Ey Rabbim,
Yaratıyorsun,
İcat ediyorsun,
Örneksiz, benzersiz yapıyorsun.
Resmediyorsun,
Suret veriyorsun,
Kıymet veriyorsun,
İdare ediyorsun,
Çekip çeviriyorsun,
Hâlden hâle çevirip değiştiriyorsun.
Azaltıyorsun,
Tamamlıyorsun,
Nimetlendiriyorsun,
Lutfederek bağışlıyor ve ikram ediyorsun.
Bütün bunları, ilimle ve hikmetle, ölçüyle
Bilerek, şefkat ve merhametle yapıyorsun.
Ama biz görmüyoruz.
Ne kadar da nankörüz,
Bilmiyoruz.
Sait Köşk