Şu yaşamdaki köşeciğimde bana yetmeyen neydi? O köşede kalmak bana neden bu kadar rahatsızlık veriyordu?
Elimi duvara yapıştırıp yolumu bulmaya çalışarak banyoya doğru ilerliyorum. Banyoda lavabonun yanında bir çakmak ve küvetin üzerinde yarısı yanmış bir mum bulmayı başarıyorum. Titreyen fitil pek ışık
vermiyor ama hiç yoktan iyidir.
Alt kattan gelen bir gümbürtü omurgamın sertleşmesine neden oluyor. "Aziz mi?"
Küçük alev avuçladığım elimin yanında dans ediyor ve ardından gelen sessizlikte ensemdeki tüyler diken diken oluyor. Aziz'in sesi gelmiyor.
Stalin ve Hitler'in "çocuklarını seven" anneleri varmış. Cocuğun cezalandırılmasını sevginin kanıtı olarak görmek, meyvesini sonra veren karışıklığa neden olur.
"Mutluluk gerçekten de insanın yüzünün aydınlanmasına, bedeninin hafiflemesine neden oluyordu."
Sayfa 264Kitabı okudu
Hayatmış! Aman ne güzel hayat! Ne bulacağım ya ben orada? Mantığımı ya da manevi yanımı tatmin edecek şeyler mi? Bütün bunların etrafında döndüğü merkeze baksana. Böyle bir merkez yok bile. Derinlik diye bir şey yok, seni can evinden vuran tek bir şey yok. Bunların hepsi ölmüş, uyuyan, benden kötü insanlar. Hem de hepsi cemiyetin, toplumun bir parçası. Bu insanlara, hayatlarında rehberlik eden şey ne? Bu gibileri yatmıyor da sinekler gibi her gün bir oraya bir buraya uçuşup duruyor. Hangi amaç için? Salona giriyorsun konukların ip gibi dizildiğini, pür dikkat kesildiklerini, ciddi ciddi oturduklarını görüp hayran kalıyorsun. Peki, onlar ne yapıyor o sırada? Kart oynuyor. Ne diyeyim? Hayatlarının amacı amma da kutsal! Hareket isteyen akıl için ne kadar harika bir örnek! Gerçekten ölü değil de ne bunlar? Gerçekten oturdukları yerde bütün hayatları boyunca uyumuyorlar mı? Evimde oturup kafamı üçlüler ve valelerle kirletmiyorum diye neden onlardan daha suçlu oluyorum ki?"
Sayfa 230Kitabı okuyor
"Mesela annemin; bir muma üfleyemediğim için tutamadığım bir dileğin bende yaratabileceği hayal kırıklığının neden olabileceği psikolojik bir sorunu anlaması mümkün değildi."
