“Seven sevgisine de ,sevgilisine de ortak istemezdi;ne severken,ne sevilirken…”
Ben ne okudum diyerek son sayfayı çevirdiğim ve uzun süre vedalaşamadığım harika bir İskender Pala kitabı daha ….Her cümlenin altını çizmek ve kitabı burada didik didik anlatmak isterdim ama imkânsız:(
Günümüz zamane aşklarından,şımarıklıklarından çok uzakta ,ilmek ilmek işlenmiş ve her dizede kendine hayran bırakacak derecede bir ustalıkla yazılmış harika bir eser..Uzun zamandır bu kadar güzel bir aşk kurgusu okumadım desem yalan olmaz sanırım …insan gerçekten ah nerede o eski aşklar diyor her sayfayı okurken ..Bir yanda aşkından lâl olmuş ve kendine sahip çıkan adamla arasına hançer koymuş bir kadın ;diğer tarafta aşkından adeta mecnuna dönmüş ve her lafında,her adımında Kaknusia diye sayıklayan bir adam…
Kitap sadece aşktan ibaret değil tabiki..Her iskender pala kitabında olduğu gibi buram buram tarih kokuyor..Divan edebiyatı nakış nakış işlenmiş..Aşık var maşuk var;aşık atışmaları var,aşkın her hali var…Geçmişimiz,değerlerimiz,kültürümüzün izleri,Sultan Ahmet Camii’nin temel atım töreni,Peygamber Efendimizin ayak izi ve mükemmel bir kurgu var ..Kısacası bu kitapta aradığınız her şey var …
Kitabın sonu beni hüzünlendirse de (mutluluktan mı yoksa kederden mi olduğunu söyleyemeyeceğim) önerinin de önerisidir..
Böyle bir aşk görülmemiş dünyada diye bitirmek istiyorum ….
Keyifli okumalar
