Aşk aklıma her geldiğinde bir nar çatlar yüreğimde...
Kahrın, bulunmaz ve yaratılamaz güzelliğin, dost ve kahraman ve çırılçıplak samimiliğin, büyüklüğün, namluların yivlerinde fışkıran güller, birer nilüfer dizisi olmuş prangalar.
Nilüfer çiçeklerinden bir pranga sarılır ayaklarımıza, yürümemize engel olur. Oysa bizim yolculuğumuzda esas olan hafifliktir, gönlünümüz o ilahi aşktan başka yükü taşıyamaz.
Sayfa 383 - Everest Y.Kitabı okudu
Bozguncu
"Memlekette doğru adam mı kalmadı? Kim demiş etraflarına dalkavukları toplasınlar diye? Kabahat dalkavuklardaymış... Yahu, dalkavuklar olmasa, onlar yaşayabilir mi? Bataklık olmasa hey oğul, nilüfer biter mi? Suçu dalkavuklara atarlar ki, sen ben kanalım da, kendileri temize çıksın."
Sayfa 109
Ne tuhaf değil mi? En yakınlarımıza kalbimizi açamıyoruz, sonra gidip bir yabancıya içimizi döküyoruz.
