Bunu not alalım, hatırlatma olsun bizlere..
gerçek sevgi ve saygı muhatabınla arana kendini ve onu koruyabilecek bir mesafe koymakla mümkün hale gelir mesafenin sıfıra indiği yerde sömürü başlar
gerçek bir yakınlık ancak mesafeyi koruyarak tesis edilebilir mesafenin sıfıra indiği yerde yakınlık değil sürtünme ve sürtüşme olur
İz YayıncılıkKitabı okudu
C. GÜNAHLARDAN ARINMA OLARAK VAFTİZ
Pavlus'un durumunu göz önüne alalım. Hananya Pavlus'a gelip şöyle dedi:
"Kalk, O'nun adını anarak vaftiz ol ve günahlarından arın!’"
(Elçilerin İşleri 22:16)
Pavlus Hristiyanlığın en önde gelen, en büyük öğretmeni, peygamberi ve elçisiydi. Tecrübesinde biraz hata var mıydı? Bazen doğru ilkeleri vaaz ederiz ama yanlış
Sayfa 12 - Akarsu YayınlarıKitabı okudu
"Sonra o ilk meş'um soruyla kopuş başlar: Anneni mi daha çok seviyorsun babanı mı? Bu masumane görünen soru, içinde korkunç bir gizli argüman barındırmaktadır: Bu da sevginin ölçülebilir bir şey olduğu iddiasıdır. Biliyor musunuz, çocuk o güne kadar bunu hiç düşünmemiştir bile. O hayatı ve hayatın bir parçası olarak kendisini ve diğerlerini doğallıkla sevmektedir. Ne ki, birden tartmaya başlar... Annemi mi daha çok seviyorum babamı mı?" "Ana gibi yâr olmaz," dedi Şaban bilgece. Anladığım kadarıyla Savuray Bey bu konularda epey bir lambayı yakınıştı ve dışarıdan gelen hiçbir müdahale onu durduramıyordu. "Ve bir kez sevgiyi tartmaya başladınız mı kaçınılmaz biçimde onu araçsallaştırır, sevginizi silah olarak kullanmayı öğrenirsiniz! Ve sonra okulu ele alalım... Çevresine karşı derin bir ilgi besleyen çocuk zaten her şeyi keşfetme arzusu içindedir, ama okulla birlikte işin içine notlar girer. Ve bu noktadan sonra çocuk öğrenmek için değil not almak için okumaya başlar ya da anne babasının sevgisini kazanmak için ya da iyi bir karne getirirse kendisine alınacak bisiklet için... Böylece gerçek benliğiyle ideal benliği arasında giderek büyüyen bir uçurum oluşur. İdeal benliğini gerçekleyemeyen insanın hastalanması da kaçınılmazdır."
"Sonra o ilk meş'um soruyla kopuş başlar: Anneni mi daha çok seviyorsun babanı mı? Bu masumane görünen soru, içinde korkunç bir gizli argüman barındırmaktadır: Bu da sevginin ölçülebilir bir şey olduğu iddiasıdır. Biliyor musunuz, çocuk o güne kadar bunu hiç düşünmemiştir bile. O hayatı ve hayatın bir parçası olarak kendisini ve diğerlerini doğallıkla sevmektedir. Ne ki, birden tartmaya başlar... Anneni mi daha çok seviyorsun babanı mı?"
" Ana gibi yar olmaz," dedi Şaban bilgece.
Anladığım kadarıyla Savuray Bey bu konularda epey lambayı yakmıştı ve dışarıdan gelen hiçbir müdahale onu durduramıyordu. "Ve bir kez sevgiyi tartmaya başladınız mı kaçınılmaz biçimde onu araçsallaştırır, sevginizi silah olarak kullanmayı öğrenirsiniz! Ve sonra okulu ele alalım.. Çevresine karşı derin bir ilgi besleyen çocuk zaten her şeyi keşfetme arzusu içindedir, ama okulla birlikte işin içine notlar girer. Ve bu noktadan sonra çocuk öğrenmek için değil not almak için okumaya başlar ya da anne babasının sevgisini kazanmak için ya da iyi bir karne getirirse kendisine alınacak bisiklet için... Böylece gerçek benliğiyle ideal benliği arasında giderek büyüyen bir uçurum oluşur. İdeal benliğini gerçekleştirmeyen insanın hastalanması da kaçınılmazdır."
Sayfa 44Kitabı okudu
İster anaokulu olsun ister lise, okul korkaklığı ve alçaklığı yüreklendirir. Bunun için kimseyi suçlayamayız. Sürü anlayışını yaratan okulun kendisidir. Örneğin "iyi öğretmenler"i ele alalım. Soru sormamıza izin verirlerdi. Bunu yapmak çok kolaymış gibi! Parmağını kaldırdığın an bütün başlar sana döner ve herkes, biraz kalın kafalı olduğunu anlayıverir; parmak kaldırmak yüreklilik ister. Anlayamadığını bir kez, iki kez itiraf edersin. Ya sonra? Üçüncüsünde herkes sıkılmaya başlar, dördüncüsünde de kızmaya. Öğretmen konuyu tekrar tekrar anlatırken daha önce konuyu anlamış olanlar zaman kaybederler. Oysa, iyi öğrenciler soru sorduğunda bu davranışları terbiyesizlik sayılmaz. Sen de öğretmeni onlarla baş başa bırakır, sıkıntıya katlanamayacağın için boşverirsin, anlamış gibi yaparsın, kopya çekersin, öğretmenin not defterini araklayıp notlarını düzeltirsin. Bütün bunlar kötü davranışlar mı?
Sayfa 96 - Ayrıntı Yayınları
Not alalım bunu;
Parlak bir taşın çekiciliği var sadece ve öyle bakıyorsunuz insanların yüzüne. Ama acı ne dokunmayla ne bakmayla anlaşılmıyor.
Cesaretiniz varsa kısa bir an bile olsa hissetmeye çalışın.
Ne yaşadığına bakın.
Ne yaşadığına önyargısız ve “Ben olsaydım öyle yapmazdım” demeden bakın.
Yaralar iğrenç değil;yaralara iğrenerek bakmanız iğrenç.
Birini yaralamaktan zevk almanız ve bunu önemsememeniz iğrenç.
4. “Hadîsler de Kur’ân gibi uyulması gereken şeyler olsaydı, onlar da Kur’ân gibi yazılırdı. Hz. Peygamber Kur’ân’dan başka şeylerin yazılmasını yasaklamıştır. Bu da uyulması gerekenin Kur’ân olduğunu gösterir.”
İlginçtir! Bu örnekte sünnete uymayı reddetmek için hadîslerden delil getirilmiştir. Bu çifte standartlık bir yana Hz. Peygamber’in
_Olmak sözüyle, kişinin hiçbir şeye sahip olmadığı ve istek de duymadığı, yaratıcı bir varoluş biçimini anlatmak istiyorum.
_Sahip olmak(olmamak) eğilimi, yaşamlarının ana konuları; para hırsı, şöhret ve yönetim gücüne erişmek olan batı toplumlarına özgüdür.
_Sahip olmak eğilimindeki bir insan, mutluluğu başkalarına üstün olmakta ve fethetme,
İSMAİL HAKKI YILANLIOĞLU BÖYLEDİR İŞTE!
İsmail Hakkı Yılanlıoğlu da ebedî âleme göçtü. Bir yüce dağımız daha devrildi. Cenaze namazını, Kastamonu'nun o meşhur Nasrullah Camii'nde "Er kişi niyetine" kıldık. İsmail Hakkı Yılanlıoğlu dünyaya "er kişi" olarak geldi. Yetmiş dört yıllık ömrünü tam bir "er kişi" olarak tamamladı. Ve gönül kubbemize tam bir
Sayfa 134 - Yakın Plan Yayınları
Aktörlük Sanatı, Sanat Kuramları, Görme Biçimleri
_Medeniyet, insanların ne kadar para kazandığıyla ya da kaç tane lüks arabaları olduğuyla ölçülmez. Medeniyetin para birimi Sanat’tır. Sanat aristokrattır ve sanatla uğraşan kimseler de yükselerek seçkinleşirler. Müzelerimizde ve kütüphanelerimizde korunan da sanatın ta kendisidir. Sanat Müzesi'ni ziyaret ettiğinizde göreceğiniz, insanların
