Ömer Seyfettin’in önemli hikayelerinden biridir. Pembe İncili Kaftan aslında devleti için karşılık beklemeden yapılacak bir olayı anlatıyor.
İran Şah’ının huzuruna çıkacak mert , yiğit bir devlet elçisi aranmaktadır. Şah’ın hakaretlerine canı pahasına karşı koyabilecek cesur bir vatansever aranmaktadır. Vezirlerden biri eski bir dostunun oğlunu önerir ; adı ise Muhsin Çelebi’dir. Muhsin Çelebi , Sadrazam’ın huzuruna çağrılır , kabul edilir. Muhsin Çelebi Sadrazam’ın huzuruna gelince diğerleri gibi el etek öpmez , dimdik durur. Bu tavrı Sadrazam’ın hoşuna gider. Kendi ülke Sadrazam’ının karşısında bile eğilmeyen , Şah’ın karşısında hiç eğilmez. Çünkü Allah’tan başka kimseye boğun eğmez ve korkmaz. Bu anlayış Sadrazam’ın aradığı ahlak anlayışıdır.
Muhsin Çelebi , devletten bir kuruş bile karşılık istemez ve elçilik görevini seve seve kabul eder. Devletin itibarı uğruna varını yoğunu satarak herkesin rüyalarını süsleyen Pembe İncili Kaftan’ı alır. Şah’ın huzuruna kaftanını giyer ve gider. Şah’ın sarayında Muhsin Çelebi’ye oturulacak yer gösterilmez. Muhsin Çelebi bun hakaret üzerine ; her şeyini satıp aldığı o pahalı Pembe İncili Kaftan’ı yere serer ve üzerine oturur. Şah’ın sarayında kaftanı bırakarak kapıyı çarpıp gider. Askerler arkasından kaftanı götürür ve kabul etmez. Yere serilen şeyi bir daha omuzlara almaz. Bu davranışı ile devletini düşman karşısında yüceltmiştir.
