Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Böyle bir geceyi bütün varlığımızla içemeyişimizin sebebi, kafamızı bir çok saçma şeylerin doldurmuş olmasıdır. On bin, yirmi bin sene evvelki insanlar gibi olabilsek, tabiatı onların gözüyle görsek, muhakkak ki şimdi burada böyle sükûnetle oturamazdık. Onlar güneşi, ayı, falanca büyük tepeyi veya filan bulutu ve yıldırımı babalarının hayrına mı Allah yaptılar? Onlar tabiatta saklı duran ruhu bizden iyi anlamışlardır. Halbuki bizim bunu yapmamıza imkan yok. Minimini kafalarımız ukalaca kitaplar, birbirinden çürük bilgiler, neticesi olmayan hesaplar ve Allah kahretsin karmakarışık menfaat düşünceleri dolduruyor... Söyle, hangi ilim, hangi şiir, hangi aşk, hangi devlet bu manzaradan daha güzel, daha muhteşemdir? Buna rağmen burnumuzu kaldırmadan bozuk kaldırımlarda yürüyüp gitmekte devam ediyoruz. Dünyadaki insanların acaba kaç binde biri şu anda başına aya çevirmiştir? Halbuki her şeyi, herkesi görüyor ve gafletimizin üstünde o tatlı, o iyi tebessümü serpiyor. Dikkatle baksam onun parlak çehresi üzerinde birçok şeyler göreceğimi zannediyorum.
Reklam
"Mademki insanlar birbirine acı veriyordu, o zaman en güzel şey hayata meydan okumak ve mutlak bir yalnızlığı seçmekti."
Sayfa 97 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Yaşlı insanlar geride bıraktıkları gençliklerini mutlu günleri akıllarına geldiği zaman böyle üzüntüye kapılırlar. O güzel günlerin bir daha yaşayamayacağını ve geriye dönüşün mümkün olmadığını düşünmek, yaşanmış acıların hatıra gelmesinden daha fazla acı verir onlara.
" O iyi insanlar, o güzel atlara bindiler çekip gittiler."
Sayfa 7 - YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okudu
Reklam
Ebubekir-i Sıddıktan (r.a) rivayetle Peygamberimiz Diyor ki;
' Hani o yüzleri pırıl pırıl güzel olan insanlar? Hani gençliklerine bayılanlar nerede? Şehirler kasabalar yapan çevresini yıkılmaz ve sarsılmaz gibi sandıklari kalelerle çevreleyen krallar nerede ? Nerede savaş alanlarında kahramanlıklar sergileyenler ? Zaman hepsini eritti. Şuan hepsi kabirlerin karanlıklarında bulunuyorlar. Haydi acele edin kurtuluşa koşun !'
Madem ki insanlar birbirine acı veriyordu, o zaman en güzel şey hayata meydan okumak ve mutlak bir yalnızlığı seçmekti.
Doğan KitapKitabı okudu
... O iyi insanlar, o güzel atlara bindiler çekip gittiler. ...
Reklam
KOŞARADIM
Gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim Ne bir ortak sevinciniz kaldı sizi çoğaltacak Ne bir içten dostunuz var acınızı alacak Unuttunuz nicedir paylaşmanın mutluluğunu; Toprağı rüzgârı denizi göğü O her zaman bir insanla anlamlı Tükenmez bir hazine gibi kendini sunan doğayı Unuttunuz, gömülüp günlük çıkarların Ve ucuz korkuların kör
1985
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.