İnsan sadece iki şekilde huzur bulabilir: O yeniden bir hayvana dönüşebilir. O zaman o tek olacaktır, o zaman hiçbir bölünme olmayacaktır, o zaman huzur olacaktır, sessizlik, ahenk... Ve milyonlarca insanın yapmaya çalıştığı şey farklı şekillerde hayvan olmaktır.
Savaş insana yine hayvan olma şansı verir; bu yüzden savaşın büyük bir çekim gücü
Katip Bartleby
Büroya girince “Bartleby!” dedim çok ciddi bir ifadeyle,
“Ben çok kırgın ve üzgünüm Bartleby. Seninle ilgili iyi düşünceler besliyordum. Senden böylesine hassas bir durumda daha centilmence bir tavır,
en azından bunun küçücük bir emaresini beklerdim, yani böyle
bir varsayım içindeydim. Ama görüyorum ki yanılmışım. Neden?"
diyerek
Sayfa 43 - Timaş YayınlarıKitabı okuyacak
Uzun ama btmez değil.
MINIK BIR YÜREK
Akşamın ayazından korunmak için yer yer patlamış komşunun verdiği eski ceketine iyice sarındı. Karanlık çökmeden en az on mendil daha satamazsa eve kuru ekmekle dönmek zorunda kalacaktı. Biraz daha köşeye büzülüp iş çıkışı kalabalığının ayaklarından sıçrayıp üstünü ıslatan sulu kardan korunmaya çalıştı. Sakindi. Onun için sıradan
Şimdi öylesine yakında gibiydi ki... Sanki ona hâlâ sahipti. Hâlâ yaşamıyla meşgul olan, odasında sessizce yürüyüp bir şeyler arayan o ruha. Ve kehanet kitaplarını her eline alışında zihninde olan.
MetisKitabı okudu
Sadece birkaç gün öncesinde sıcacık evlerinde oturuyor, gelişmekte olan işleriyle meşgul oluyorlardı. Şimdiyse başlarını sokacak bir kovuk bile yoktu. Ellerinde ne varsa alınmıştı; kabus gibiydi. Birisi ev edinme şartlarıyla ilgili detayları, iş imkânlarını, döviz havale işlemlerini sordu; yolda karısını kaybetmiş bir adam, o önden gidip çoktan Polonya’ya varmış olabilir mi diye sordu.
Asla çocuk kitabı olmayan çocuk kitabı Küçük Prens'in büyüklere verdiği 11 hayat dersi:
1)Bakmaya değil, görmeye çalış:
Çöldeki pilot fil yutmuş bir boa yılanı çizdiğinde, etrafındaki büyükler bir şapka gördü. Büyüklerin yorumları cansız ve donuk, hayalgüçleri ise çoktan onları terk etmişti. Yetişkinler görmeyi ve hissetmeyi terk ettiği için
Yarım Kalan Öyküler (Yakında)
İki Garip Yolcu
...
İkisi de konuşmadan bindiler. Kadının gözleri yaşlıydı, benzi de biraz solgun. Başlarına büyük bir felaket gelmiş gibiydi. Bu hali zihnimi oldukça meşgul etmişti ancak fazla merakın da bir anlamı yoktu. Yolcu yolcuydu ve gidecekleri yere gitmeleri gerekiyordu. Benim işim de onlara hizmet etmekti.
Yaşlı adam otobüsün ortasında nereye oturacaklarını sordu. O sırada Hacı gazı kökledi ve otobüs tozu dumana katarak ilerlemeye başladı.
-Fark etmez amca otobüs sizin. Zaten bomboş. İsterseniz en öne geçin. Dedim.
Yaşlı adamın gevşeyen yüzü karşıladı yine beni. Ne demeye, ne anlatmaya çalışıyordu ki? Acaba paraları mı yoktu da, eğilip bükülüyordu. Öyle ise eyvah! Hacı’nın acıması yoktur. Atar garipleri dağ başında Alimallah.
- Şuraya geçeriz biz evladım, deyip kapının yanındaki koltuğa oturdular. Kafamı kurcalayan iki soru ile ben de Kasımpaşalının yanına, basamağa oturdum.
...
Şems-ı Tebrizi
Birgün Mevlanaya felsefe ile meşgul olan bir grup insan geldi. İmani konulardan soruları vardı.Mevlana bu grubu Şemsi-i Tebrizi'ye gönderdi....
Gelenlerden biri en cok takıldıkları 3 soruyu peş peşe sıralayıverdi:
1- Allah var dersiniz,ama görünmez,gösteremezsiniz;gösterin de inanalim!
2- Şeytanın ateşten yaratıldığını söylersiniz,sonrada
Bir zamanlar çocukken, Tanrının İbrahim’i nasıl sınadığını, onun da bu sınava nasıl dayandığını,
imanını koruduğunu ve beklentisinin aksine nasıl ikinci kez bir oğula kavuştuğunu anlatan o güzel öyküyü duymuş bir adam vardı. Çocuk büyüdükçe aynı öyküyü daha da artan bir hayranlıkla okudu, çünkü çocuğun dindar yalınlığını kuran şeyleri hayat
Ayrıntı yay.Kitabı okudu
