Serinin ikinci kitabı olan Yeşil Peri Gecesinde Şebnem’in hayat hikayesini, başından geçenleri Şebnem’in ağzından okuyoruz. Bu nasıl bir anlatımdır, sen nasıl bir yazarsın Ayfer Tunç.. Şebnem’in anlatıldığı her sayfa da içimde dağ oluştu, yıkıldım, parçalandım. Keşke hayat senin de yüzüne gülseydi, keşke elinden tutulsaydı, başın okşansaydı. O zaman her şey farklı olur muydu? Kesinlikle. Ayrıca aile kavramının önemini, özellikle annenin çocuk üzerinde ki etkisini bir kez daha görmüş oldum. Yaptığımız seçimler, tercihler hayatımızı ne kadar fazla etkiliyor. Sevdiği sandığı Osman, kendi bencilliklerini bıraksaydı, Şebnem’in elinden tutup götürseydi böyle olur muydu? Annesi çocuğunu bırakıp sevgililerinin peşine gitmeseydi? Babası sevgisini gösterip saçını okşasaydı, kızım deseydi? Ali bırakmasaydı şebnem’i, terketmeseydi? Söylenmemiş sözler, yarım bırakılmış cümleler, geride kalan bakışlar…
Herkese o kadar kızgınım, o kadar kırgınım ki.
Şebnem’de kendi içinde haklı fakat haksız onunda yaptığı çok hata var bana göre. Kitabı kapattığımda Osman’a ne oldu? Nereye gitti? Ne yaşadı diye çok merak ettim.
Şeker Portakalı dan tanıyoruz. Bu kitap ise serinin ikinci kitabı. Bu kitapta minik Zeze artık büyümüştü… Acılarıyla, yalnızlığıyla.. Zeze artık 11 yaşındaydı.. Ailesinden de uzakta.. Evlat edinilmişti iyi bir eğitim görmesi için.. Zeze nin ailesi çok yoksul ve kalabalıktı çünkü.Bunu ilk kitapta okumuştuk. Peki Zeze aradığı şefkati
