Bu kitapta hak dostu İmam Gazalî Allah'ta olan ve O'nun dışında her mahlukatta var olan arasındaki farktan bahsediyor. Nitekim bizler yıldızın ışığına işaret ettiğimizde önünde sonunda bu ziya güneşe varır. Çünkü yıldız ziyasını güneşten alır. Aristoteles'in ilk neden görüşü yani kozmolojik kanıtından da anlaşılacağı üzere, her sonucun bir nedeni vardır. Bununla birlikte ilk neden Allah'tır. En nihayetinde gözün nuru, kalbin nuru, bütün ziyalar ve diğer bütün mahlukatlar O'nda toplanır. "Hay'dan geldik, Hû'ya gideceğiz." Kitapta her şeyin Allah'tan geldiği inancına o kadar güzel bir tevekkül var ki. Bizleri -yani insanları- zengin birinden -Allah'tan- eşya ödünç alan hadd-i zatında fakir olarak görüp zengin kimsenin dilediğinde bunu bizden isteme veyahut çekip alma hakkının olduğundan bahsediyor. Asıl varlık kesret değil vahdet olandır. Yine felsefeden gidecek olursam. Fenafillah yani Allah'ta yok olmayı Cüneyd-i Bağdadî, "fena"yı insanın kendi varlığından Allah'ın varlığına geçmesi değil, kendi arzusundan Allah'ın arzusuna geçmesi olarak yorumlar. Hallacı Mansur Ene'l-Hak derken de tam olarak bunları kastettiğini varsayarsak hepimiz Allah'ın nurunun bir tecellisiyiz aslında. Kitapta da geçtiği üzere " Neticeleri bilmenin anahtarları ise, ancak sebeplerden elde edilir."