-Ben de Öldükten Sonra Yaşamak İstiyorum -
“Öldükten sonra da yaşamak istiyorum.” diyor yazar 
Anne Frank . Öldükten sonra da yaşamak istiyorum ben de…O yüzden bu kitap benim için bu cümlesiyle ayrı bir kıymetli. Nazi zulmünden kaçmak İçin aylarca bir fabrikanın gizli bölmesinde yaşayan, yaşadıklarını Kitty adını verdiği sevgili hatıra defterine tüm samimiyetiyle yazan ve zulmün sonlanmasına yakın bir zamanda gizli bölmeden yakalanarak toplama kampında sırf ‘Yahudi’ diye hayatını yitiren sevgili Anne Frank bu eseriyle gönlümüzde, düşüncelerimizde yaşamaya devam ediyor. Öldükten sonra da yaşamayı başarıyor bu şekilde. Yine de Anne’nın yüreğimizde yaşamasana sevinsem de bir yandan çok kızgınım çünkü tüm samimiyetiyle gizli bölmede yaşanılanları, hayatını dile getiren bu küçük kız; insanların acımasızlığı, hırsı ve zalimliği yüzünden yok oldu. Beni daha da çıldırtan ise dünyanın birçok yerinde yine binlerce insanın bu nedenlerle ölmeye yada sömürülmeye devam etmesi (örneğin İsrail Filistin çatışmasında ölen binlerce masum insan-bir açıdan soykırım var orda da-, Ortadoğu’daki savaşlar, Afrika’nın durumu…ve daha birçok yerde bu sorunların devam etmesi), herkes “bu toprak benim, şu yerler bana vaat edildi, yok güçlü olan haklıdır…” vs gibi korkunç eylemlerine neden buluyorlar ama olan masumlara oluyor ve çoğu bu dünyada öldükten sonra yaşamıyor…Hayatlar yitip gidiyor…bu dehşet verici…
Ben kitabı çok sevdim. Anne’ın ruh hallerini, yaşadıklarını, hissettiklerini çok iyi bir şekilde aktarıyor. Nazi zulmü, Yahudi Soykırımı, savaş ve her şeye rağmen umut üzerine güzel bir kitap okumak isterseniz bu kitap kesinlikle çok güzel bir kitap…
Yine de Hayata Evet.
Yaşarken anlaşılmaya mecburum!
Bütün dünya bir sahnedir.
Ve bütün erkekler ve kadınlar sadece birer oyuncu;
Girerler ve çıkarlar.
Bir kişi birçok rolü birden oynar.
Shakespeare
Oğuz Atay: ın kitaplarını okumayı severim. Okumadığım bir kitabı kaldı diye hatırlıyorum. Birçok kitap okudum, inceleme yazdım ve söz konusu Oğuz Atay olunca bir duraklar kalemim.
