Ertesi sonbahar, ne olduğunu çözemediği ama yüreğindeki ağırlığı artıran kötü birtakım belirtiler algılamaya başlamıştı. Fazlasıyla eskidiğinden yeniden moda olan, yakası tilki kuyruklu mantosu ve yapma çiçeklerle bezeli şapkasıyla, Saatli Meydan'daki altın sarısı akasyaların altında yine kahve içer olmuştu. İçgüdüsünü yönlendirerek dikkat kesildi. İçindeki huzursuzluğun nedenini bulmaya çalışarak, Ramblas'daki kuş satıcısı kadınların gevezeliklerine, kitap standlarında yıllardan beri ilk kez futboldan söz etmeyen erkeklerin fısıldaşmalarına, güvercinlere ekmek kırıntıları atan savaş gazilerinin derin sessizliğine kulak verdi; her yerde ölümün kuşku götürmez belirtileri vardı. Noel'de akasyaların arasında renk renk ışıklar yanmıştı, balkonlardan müzik sesleri ve neşeli konuşmalar duyuluyordu, ülkenin kaderine yabancı bir turist kalabalığı açık hava kahvelerini istila etmişti, ama bu bayram havasının içinde bile, anarşistlerin sokakların efendisi kesildikleri zamanların öncesindeki aynı bastırılmış gerginlik hissediliyordu.
Sayfa 114 - CanKitabı okudu
Anlatmak İstemediğim Bir Öykü
''Ölümden söz eden insanlar ölmez,'' demiştim anneme.
Ağabeyimin sözlerini yeterince ciddiye almamıştım. Annemi yatıştırmak için yaptığım bu konuşmadan birkaç ay sonra ağabeyim öldü. Aynen hep söylediği gibi. Daha otuz yaşına gelmeden. Yirmi yedi yaşında intihar etmişti.
Sayfa 86Kitabı okudu
Öykü satıcısı
Beni Salman Rushdie'nin ta kendisinin yanına oturttular. Evet, evet, kendisi. Minik yuvarlak gözlükleri, keçisakalı olan... Gerçeği söylemem gerekirse, aslında televizyonda gösterilen kişilerin, en ünlü olanların, gerçek hayatta varolmadığını, bir tür bilgisayar canlandırması veya hologram olduğunu düşünmüşümdür hep. Siz Madonna'nın veya Brad Pitt'in gerçekliğinden biraz şüphe duymaz mısınız?
Sayfa 184Kitabı okudu
adamakıllı bir şey!.. - Sunay Akın
Karaköy Vapur İskelesi'ndeki gazete satıcısı, matbaadan yeni çıkan bir derginin ilk sayısını satması için kendisine uzatan genç adama şunları söyler: Bu ne? Adamakıllı bir şey çıkar da getir!
1953 yılının soğuk bir Şubat günü, gazete satıcısının bu sözleriyle iskeleye yanaşan vapurun bacası gibi içi kararan genç adam Vedat Günyol'dur.
Sayfa 14Kitabı okudu
Öyküleme ile şaka arasındaki bu eski ilişki, sekizinci ve dokuzuncu yüzyıl İngiltere'sinde öykü anlatımına karşı benimsenen tavrı da belirliyordu. Örneğin, Kral Alfred, racu sözcüğünü kimi yerlerde Latince'deki commoedia ("komedi"), kimi yerlerde ise historia ("tarih" ya da "öykü") sözcüğünü çevirirken kullanmıştır. Anglosakson sözlüğünde racu nun anlamına bakacak olursanız karşılık olarak hem "kahkaha" hem de "öyküleme" sözcüklerini bulursunuz. Anglosaksonlar şairlerine "kahkaha kuyumcusu" ve "ozan" (öyküleri şarkı halinde söyleyen kişi), yani mimi ve scurrae adını verirdi ama en çok da onlara kahkaha satıcısı, gleeman; yani kahkahacı derlerdi.
