112 syf.
8/10 puan verdi
Puslu Kıtalar Atlası-İ. ANAR (Seyircisi misin hayatın yoksa kahramanı mı?!)
Ve bitti...
Bir an hiç bitmeyecek sandım!
Öyle güzel iç içe hikayeler vardı ki her an bir başkasının içine düşebilirim diye düşündüm ama olmadı! Kayıp gitti ellerimden 
Puslu Kıtalar Atlası...
Çok kitap inceledim bu uygulamada. Ama itiraf ediyorum en çok bu incelemeyi kafamda kurmakta zorlandım. Postmodernizm, iç içe anlatım, üst kurmaca...
Ne çok hikayeye
Yılmaz Özdil bugünkü yazısında babasını anlatıyor: "Çalıştığım gazeteden emekli olduğu halde, hayatını gazete bobinleri arasında tükettiği halde, bir daha asla çalıştığım yerlere uğramadı.
Sadece işten atıldığımda, istifa ettiğimde veya yargılandığımda telefonla arardı, “sakın ha” derdi, “hepi topu bir lokma ekmek, bir avuç toprak, sakın geri
O Şam, Bağdat, İstanbul, Mekke, Medine, Karaçi, Kahire, Cezayir, Semerkand, Taşkent, Buhara, Şiraz nerededir?
Şam, cesaret, şecaat, karar, kuvvet ve kudretti. İslâmın yeniden dirilişinde Şam'ın katkısı bu yönde, bu eski gizli güçlerini uyandırma yönünde olmalı değil mi? Ama şimdi Şam'da ne var? Ayrılık, tereddüt, zayıflık. Bunun
Sayfa 86 - diriliş yayınlarıKitabı okudu
Sevememek Yok sayılabilecek, görmezden gelinebilecek bir eksiklik değil ki… Kör birisi hakkında konuşurken onun kör olduğunu unutabilir miyiz? Sevebilme becerisi olmayan birisi de öyle, bu insan da toplumda tıpkı engelli bir vatandaş gibi kabul edilmelidir. Negatif bir ayrımcılıkla, örneğin arabasını süpermarket otoparklarındaki en arkalarda ya da yerin yedi kat dibinde ayrılmış özel alanlara park etmeli, karşıdan ona nasıl biri olduğunu bilmeden yaklaşarak sonunda zarar görecek diğer vatandaşların uyarılması için yakasına kendisini “kronik sevgisiz” Olduğunu belirten bir kart takılmalıdır.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Sevgi öylesine boldu ki , kıymeti bilinmedi önce, kolay harcandı . Hep öyle olmaz mı; düşmanlıkla , duyarsızlıkla çevrilmeden, hasrete düşmeden bizi sevenin kıymetini anlayabilir miyiz ?
Sayfa 19Kitabı okudu
Ancak kimliğimizi yitirdiğimizde birlikte yaşayabiliyoruz; tersi durumlarda topluluklara geri dönüş bağdaşıklığa, arılığa, birliğe başvuruyu da getiriyor beraberinde; iletişimse, farklı tanrılara kurban verenler, birbirine yabancı ya da karşıt geleneklere bağlananlar arasında bir savaşa bırakıyor yerini, öyle ki kimi zaman bu savaştaki taraflar kendilerini dirimsel bakımdan bile öteki taraflardan farklı, hatta üstün görebiliyorlar.
Zaten birlikte yaşıyoruz.
Öyle ya, giderek genişleyen bir çoğunluğun özel yaşamını ve kamu yaşamını her yönden istila eden dünyasallaşmış, küreselleşmiş bir toplumda yaşamıyor muyuz? "Birlikte yaşayabilir miyiz?" sorusu, öyle görünüyor ki, öncelikle basit ve şimdiki zamanda kurulmuş bir tümceyle yanıt buluyor: Zaten birlikte yaşıyoruz. Milyarlarca birey aynı televizyon programlarını izliyor, aynı içeceklerden içiyor, aynı giysileri giyiyor ve bir ülkeden ötekine iletişim kurmak için, aynı dili kullanıyor. Rio'da ya da Pekin'de, birçok ülkenin katıldığı uluslararası toplantılarda tartışan ve bütün anakaralarda, gezegenin ısınmasından, nükleer denemelerin sonuçlarından ya da AIDS'in yayılmasından kaygı duyan bir dünya kamuoyunun oluştuğunu görüyoruz.
Öyle bir gün gelecek ki, o sırtınızı döndüğünüz, görmezden geldiğiniz insanlara 'müsaitsen biraz konuşa bilir miyiz' diyeceksiniz.