mevsimin ilk karında bu kadar büyüleyici olan nedir acaba, diye merak etti; neden böylesine etkiler insanı? henüz kirlenmemiş, el değmemiş bir şeyi görme şansı mı? yeni bir mevsimin, güzel bir başlangıcın çabucak uçup gidecek olan zerafetini, ayaklar altında ezilmeden, kirletilmeden önce yakalama telaşı mı?
ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim. bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz.
şunu esas olarak kabul etmeliyiz ki insanların hemen ekserisi yalnız kendilerini düşünürler. dünyadaki bütün felaketlerin, uygunsuzlukların, bayağılıkların sebebi işte bu her şeyden evvel kendini düşünmek illetidir.
Okur Takip Önerileri
geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değildi ve sadece hatıralar, iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değildi.
sana şunu söyleyeyim Momo, hayatta en tehlikeli şey, gerçekleşmiş hayallerdir.
ancak dürüst olmayan insanlar kendilerinden istenen şeyi yapmamak için istenmeyen ve yapılmayacak fedakârlıklardan söz ederler.
hep başkasının günahını görüyor, kendininkini kulak ardı ediyorsun. ne diyordun? o daha kötüymüş! kötülük eden bir tek o olsaydı, ortada kötülük kalmazdı. iki insanın arasındaki kötülük sadece birinden mi çıkar? kötülük iki taraflıdır. onun yaptığı kötülüğü görüyorsun ama kendininkine gözlerin kapalı.
insan bir şey bekliyordu, sabahtan akşama kadar bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu. insan tekrar tekrar bekliyordu. hiçbir şey olmuyordu. insan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağrımaya başlayana kadar düşünüyordu. hiçbir şey olmuyordu. insan yalnız kalıyordu. yalnız. yalnız.
insanlar neden insanlara acı vermek istiyor? dünyada yeterince acı yokmuş gibi.
kimsenin kimseye ayıracak vakti yok artık.
"ve biliyor musun?"
"neyi?"
"insanlar hiçbir şeyden bahsetmiyor."
"ah, bir şeylerden bahsediyorlardır mutlaka!"
"hayır, hiçbir şeyden bahsetmiyorlar. genellikle bir sürü araba veya giysi markası ya da yüzme havuzu firması sayıp, ne güzel diyorlar! ama hepsi aynı şeyi söylüyor ve kimse kimseden farklı bir şey söylemiyor."
bazen de bir sabah gözlerimizi, karanlıkta gönlümüze göre yeniden tasarlanmış bir dünyaya açmak için çılgınca bir istek duyarız; her şeyin yepyeni biçim ve renklere büründüğü, değişip dönüşebilen, sırlarla dolu, geçmişe dair hemen hemen hiçbir iz taşımayan, her tür bilinçli yükümlülükten ve pişmanlıktan azade, sevinçli anıların hüzünlendirip mutlu anıları acı vermediği bir dünya.
