Olaylar nasıl gelişirse öyle yaşıyoruz, önceden uyarılmaksızın, rolünü ezberlemeden sahneye çıkan bir tiyatro oyuncusu gibi. Yaşam öncesi ilk prova yaşamın ta kendisiyse, ne değeri olabilir yaşamanın? Yaşamın hep bir taslak gibi olması da bundandır işte. Yok, "taslak" da tam anlatamıyor demek istediğimi; çünkü taslak bir şeyin ana çizgileriyle belirmesi demektir, bir resmin az çok ortaya çıkmasıdır, yaşamımız dediğimiz taslaksa hiçbir şeyin taslağı değildir, bir resmin resme dönüşmeyecek ana çizgileridir.
Şahsına münhasır anlatımıyla, yine hayata bir yerlerden tutunmaya çalışan bir karakter üzerinden yaptığı bireyel ve toplumsal hicivlerle yer yer komedi yer yer dramla örülü kurgusuyla, toplamda 2 perdeyle okuyucuyu kısa sürede oyunun büyülü dünyasına çekmeyi başarmış. Gerçekle sahnenin iç içe geçtiği bu oyunumuz kurgusal ve üslupsal açıdan