"Amon-Ra’ya dua etmek için ‘ya rab’ ya da ‘ya rabbim’ dendi, bu sıfat ilk olarak Tevrat’a, sonra İncil’e, en sonunda da Kuran’a geçti. Duaların tanrı tarafından kabul edilmesi için, dua sonunda en büyük tanrı adı eklenerek ‘Amon’ ya da ‘Amen’ dendi. Bu söylem semavi dinlerde Amen, Amin biçimine dönüştü.. "