O kadar talihin kahrına uğramışım ki hayatta bana da mesut olmak nasip olabileceğine inanamayacağım geliyor.
Sayfa 25Kitabı okuyor
“Ruhum,hayatımdan yoruldu.”
Özgür olmayı istemek günahsa
Günahsa ; her sabah kanımda günah
Taşıdım
Eledim ,çiçekledim lakin çözemedim esratetin bağını
Gövdem senelerce demir taraklarla tarazlandı
Gözlerim yalancının ta kendisi!
İhanetin bedelini ruhumu satmakla ödedim
Ruhum satılmış , kanım neden azgın olmasın ki?
A.P.
İnsan alıştığı, güzel bulduğu, kendine yakın bulduğu yerlerden ayrılırken sanki vücudunun bir kısmını orada bırakıyormuş gibi üzülür.
Tüm ruhum senin sevginle eriyip bitiyor, sen benim tek düşüncemsin, mutluluğu bırak, en küçük hazzı bile senin dışında bulmama imkân yok. Geriye kalan her şey çekilmez benim için.
Sayfa 77 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları II.baskıKitabı okuyor
ve dedim ki, beyhude.
gittin sen, ve şimdi ruhum
boş ve aydınlık yeniden.
Sayfa 21
aşkın şarabı olmasın ;)
Benim ruhum ve Selma'nınki tanıştığımız o gün birbirlerine doğru mu çekilmişlerdi yoksa içimdeki bu hasret mi benim onu dünyanın en güzel kadınıymışçasına görmeme neden olmuştu? Yoksa aslında hiç var olmayan bir şeyden hoşlanmama sebep olan gençlik şarabından mı zehirlenmiştim?
Sayfa 72 - Olympia yayınlarıKitabı okuyor
yüreğimin Havva'sı
Selma'nın dudaklarından yüreğime akana aşk fısıltılarını işitmeye başlamamla birlikte kutsal kitapların manasını ve rivayetlerini idrak edebilmek adına derin düşüncelere daldım. Selma'yı nurdan bir sütun gibi gördüğümde; ruhum, Adem'in cennetteki hali gibi boşluğa düşmüş, tuhaf bir hale büründü. Selma yüreğimin Havva'sı oldu bir anda, düşüncelerimi gizler ve merakla doldurdu ve onunla birlikte yaşamın özünü kavramaya başladım.
Sayfa 56 - Olympia yayınlarıKitabı okuyor
Ruhum üşüyor, üzerime ne giyeceğimi bilemiyorum. Ruh üşümesi için ne bir manto ne de pelerin vardır, bir hisseden bir daha unutamaz.
Sayfa 47 - EverestKitabı okudu
Bıraktım
şimdi sana emanet kuşlar
gülmeyi de sana bıraktım
düzelince ruhum
unutma ki geri almak hakkım
bundan sonra tanıyacağım seni
bakalım neymiş ederi
sen benden gittin gideli
canımı sana bıraktım
yok ihtimali eseri
biz irtibatı keseli
sensin bunun eseri
aklımı ben nadasa bıraktım
işte lafın gelişi
düzen bu başka nedir ki işi
emanete değer verişi
hepsini ben sana bıraktım.
Beni Yakışına
O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim,su yandı,kum da yandı.
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum,
Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı.
Yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi.
Ruhumla söndü alev,sonra ruhum da yandı.
Kül oldu bir yiğidin figanıyla her umut.
Bülbülün küllerine konan puhum da yandı.
Böylesi bir yangını görmedi Nemrut bile.
Kaktüsün gölgesinde nazlı âhım da yandı.
Âhımdır zannederdim en belalı kıvılcım,
Kirpiğine dokunan kanlı âhım da yandı.
Bir damla su ver bana ey çöl! Bari sen küsme.
Kalmadı hiçbir şeyim bak,günahım da yandı.
Yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme.
Ülkem yıkıldı heyhat!
Ordugâhım da yandı.
Köleleri her akşam duman kıldı gözlerin,
Başıma tâc ettiğim padişahım da yandı.
İlk defa böylesine tutuştu gökkuşağı.
Renklerim siyah oldu ve siyahım da yandı.
O'ndan başka ne varsa yandı,
Yandık sen ve ben.
O'nu göreyim diye,kıblegâhım da yandı.
Nurullah GENÇ
"Ruhumu çalıp bir kafese hapsetmek istiyorlar. Sanki bir ruhum varmış gib."
Ruhum, kalbindeki kuşku hakkında uyarıyor beni çünkü aşkın içine işleyen kuşku, günahtır.
Sayfa 23Kitabı okuyor
