" En olmak " Gibi bir derdim olmadı
Hiçbir zaman. Çelme takmak,
Didişmek, yerine geçmek,
Ayrıcalık edinmek ,
Bertaraf etmek...
Bu kavramlar hep itici geldi bana.
Hırsların beni dibe iteceğini bilecek
Kadar erdemli,zaferlerin yenilgiye
Dönüştüğü yeri görebilecek kadar
Zekiyim.
Bir rakip belirlemek gerekiyorsa illa
Bu hayatta ,
Kendimi kendime rakip belledim.
Savaşlarım da ,
Yarışlarım da kendimle.
Çünkü insan sadece kendine
Yenildiğinde yenilir hayata.
Gece yazıyorum, düşüncelerim tenha, ruhum kalabalığa gebe. Ağırdır gece yaşamak, her şeyin ağırlığından daha ağır. Mola veremiyorum hiçbir satırda, en yakın duraklarda inemiyorum. Rüyaları
reddedilmiş bir yolcu gibi... Kompartımanda uyuyan bir hüzünbaz.
Sabrım zırhtan güçlü, koruyor varlığımı.
Görünmezliği düşündüm bir an. Gizlenmek, görünmez
Hayat herhalde bir katakulli değildi. Ama neydi? Bu hayatın bir manası olmak icap ederdi. İnsan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı!
Ben seni karanlıkta buldum da sevdim,
İçindeki acıyı paylaşmak için,
Yaşadığın kaderi paylaşmak için sevdim.Ben seni derdine ortak olmak için,
Her kalp atışımda içimde hissetmek için sevdim.
Yüreğime yakışan tek insan olduğun için sevdim.
Ben, senin gözlerinde mutluluğun resmini çizebilmek için sevdim.
Göz bebeklerime her baktığında kendini görebilmen için sevdimBen seni damarlarımda kan yerine sen dolaştığın için sevdim.
Ben seni yalnızlığın ile yalnızlığıma geldiğin için sevdim.
Kimsenin iyi gelmediği yerden geldiğin için sevdim.
Sevgin hafızama nakış edildiği için sevdim.
ALLAH'tan dilendiğim tek duam olduğun için sevdim.Ben seni bir gün bir ömür sevebilmek için sevdim.
Ben seni soğuk kış mevsimlerinde hayalinle beni ısıttığın için sevdim.Ben seni gecenin en koyu karanlığında önümü aydınlatan ışık olduğun için sevdim.
Ben seni tam çaresizliğin ortasında sıkışıp kaldığımda yüreğime çare olduğun için sevdim.Sevgime layık olabileceğini bildiğim için
ve sevgine layık olabileceğimi bildiğim için sevdim.
Ben seni geçmişinde her ne yaşadın ise kabullenerek,
Yeni bir geleceğe geçmişten bir iz bırakmamak için sevdim.Ben seni;
Gözlerine huzuru,
Yüreğine mutluluğu,
Ömrüne ömrümü adamak için,
Ben seni sadece sevdim...
Sen beni sevsen de sevdim,
sevmesen de sevdim.
Kafaya takamamakta Sokrates gibi olmak vardı.
Felsefe tarihinin en güçlü filozoflarından biri olan Sokartes'in kendini "At sineği"olarak tanımlaması bilinen bir olaydır ancak Sokrates günümüzde yaşamış olsaydı bu tanımı nedeniyle bir psikoloğa gitmesi gerekebilirdi.O dönemin koşullarında bile kulağa çok farklı gelen bu benzetme,günümüz psikologları için iyi bir araştırma konusu olurdu sanırım önce sokrates'i sohbet etmek için davet eder ve bu benzetmeyi kendisine neden yakıştırdığını sorarlardı ama onun kadar Çetin bir filozofu sadece kendisinden dinlemek yeterli gelmezdi öncelikle eşi bu görüşmeye dahil edilir sokrates'in özel yaşamındaki hali sorgulanırdı. Bununla da yetinmezlerdi.En yakın öğrencilerinden biri olan platon'un da Sokrates hakkında paylaşacağı bilgiler çok kıymetli olurdu tüm bu incelemelerden sonra onun hakkında nihai bir karar verilirdi.Ama psikologların unuttuğu çok önemli bir ayrıntı vardı verecekleri karar sokrates'in umurunda olmazdı.
"At sineği" metaforu.
Bu yazidan benim çıkardığım sonuç insan kendini ve amacını biliyorsa bu çoğu zman yeterlidir gerisi önemli değil.
Mobbing Bank Diyor ki;
İlim Bilgeliği
Hikmetin bilgisi ilim ve irfana dönüşerek sır muhafızı dört büyük insanın sırları ile zırha büründü. İlim ile akan bilgi asil kanla buluşup bir bedende o gün bugündür bir başka türlü dolaşmaya başladı.
İnsan ruhunun iki ışığı var; biri bilgelik diğeri delilik!
Delirmeye gerek duymadı, yetti bilgelik.
Sen kimsin ki şetan ile baş
