GÜNÜMÜZE TAM OLARAK
GELEN “TEK SATYRIKON DRAMA”
Bugün Atina’nın yetiştirdiği üç büyük tragedya şairi arasında en fazla eseri günümüze ulaşan Euripides’in Odysseus ile tek gözlü dev Polyphemos’un çatışmasını dillendirdiği #kyklops ile selamlıyorum sizi.
Her ne kadar #aiskhylos ve #sophokles kadar şenliklerde kazanılmış birincilikleri çok değilse de halk tarafından daha çok benimsenmiş Euripides ile …
Esere gelince… Başlıkta bahsettiğim gibi bu bir #satyrikondrama
Gelin, biraz bu sıfat hakkında laflayalım!
Mitolojide #satirler şarap, eğlence ve bereket tanrısı Dionysos’un maiyeti olan “yarı insan yarı keçi” varlıklardır. Bedensel hazlara ve cinselliğe meyilli oluşları yüzünden çağlar boyunca “satyrikon” sıfatı hayvani arzular tarafından yönlendirilen şehvet düşkünlüğünü ifade etmek amacıyla kullanılmış.
Bir şiir türünü tanımlamak için kullanılan “satirik” ise alaycı ve eleştirici bir anlatımı olan şiirler için kullanılır. Yergi, hiciv ve taşlama olarak da nitelenen kelime Hint Avrupa dillerinde “karmakarışık” anlamına gelen “satire” kelimesinden türetilmiştir.
Şüphesiz biraz araştırmayla herkesin bulabileceği bu bilgileri ukalalık olsun diye yazmadım.
Maksadım “ne okuduğumuz kadar, neyi nasıl okuduğumuzun” önemine vurgu yapmak…
Kent hayatından uzak halkın mağaralarda yaşadığı, kadının bir birey olarak değil ulaşılamayan bir cinsel arzu objesi olarak görüldüğü, alışverişin takas yoluyla yapıldığı ve Homeros’un Kyklops satyrikon dramasından komik unsurlarla ayrışan bu yükte hafif pahada ağır eseri keyifle okudum.
Kyklops
"Şu yeryüzünde yaşadıkça tek bir şair, duyulacak ünün her yerde."
Aleksandr Puşkin' in şiirleri ile tanışma fırsatı bulmamı sağlayan ve genellikle epik ve pastoral şiirlerin ağırlıklı olduğu seçkinin kendi adıma gayet başarılı olduğunu söyleyerek, yazıma başlamak istiyorum.
Eseri okumaya başlamadan önce, seçkiye adını veren "Seviyordum Sizi" şiirinden hareketle Puşkin' in genel olarak lirik şiirlerinin seçkide ağırlıklı olarak yer aldığını düşünsem de giriste bahsettiğim gibi kitabın içeriğinde genel olarak dönemi yansıtan epik, hatta yer yer dizelerde görebileceğiniz satirik şiirler yoğunluktaydı.
Ancak yine de sayıca daha fazla yer verilmesini umut ettiğim lirik şiirleri de güçlü ve yeterli buldum. Haliyle genel hatlarıyla eseri sevmiş bulundum.
Ayrıca kitaptaki şiirlerin türü ve konusu haricinde Puşkin' i okurlara tanıtmak adına genel olarak isabetli şiir seçimleri yapıldığını söyleyebiliriz.
Özellikle kitabın başında yer alan 
Ataol Behramoğlu tarafından 
Aleksandr Puşkin' in şiiri ve hayatı üzerine yazılan önsöz de okura fikir vermesi adına bu açıdan oldukça başarılı olmuş.
Son olarak eklemek istediğim ve dikkatimi çeken bir husus da Aleksandr Puşkin' in seçkideki son şiirlerinden biri olan "Ben insanüstü bir anıt diktim kendime" şiiri aracılığıyla kendine seslenişi oldu.
Bu şiirden anlaşılacağı üzere kendisi oldukça cesur ve özgür biri oluşunu kalemiyle bizlere resmetmiş.
Ben de Puşkin' in kendisine atfettiği bu şiirden ilhamla, yazmış olduğum incelemenin başlığını onun yaptığı gibi yine kendisine ithaf ediyorum.
İyi okumalar.
• Kitaptaki şiirler 
Abdurrahim Karakoç 'un diğer şiirlerine oranla biraz değişik. Bu kitaptaki şiirleri büyük oranda 1980 darbesi öncesi iktidarını ve o dönemin siyasetini, siyasilerini, o dönemin yokluğunu, o dönemin yaşantılarını anlatan sitem dolu sert sözlerle dile getirilmiş satirik şiirlerden oluşan bir eser.
• ¶¶ Demokrasi varsa nerede yaşar? ¶¶
• ¶¶ Makam, cahilleri alim ediyor. ¶¶
• ¶¶ Bir yüzü enflasyon, öbür yüzü zam Vatandaş devletten umudu kesti. ¶¶
