Kur'an'ın beşer kelamı olamayacağının sonsuz delillerinden birkaçı
Kur’ân’ın hak kelamullah (Allah’ın kelamı) olduğuna âit deliller çoktur.
Teferruatına girmeden bu delillerden bir kısmını bahsedip sıralayacağız.
-1. BELÂGATİ VE TAKLİT EDİLEMEMESİ
-2. GAYBDEN HABER VERMESİ
-3. GENÇLİĞİ VE ESKİMEMESİ
-4. KUR’ÂN’DAKİ İLİMLERİN İNSANÜSTÜ OLMASI
-5. GERÇEKLEŞTİRDİĞİ BÜYÜK İNKILAB
-6. BAŞTA HZ. MUHAMMED (ASM) OLARAK
“Hayatla tek başına mücadele etmekten annesinin hayatında sevgiye yer kalmamıştı sanki ama aslında sevgi değil miydi her savaşı yenilir kılan? Annesi hep kendisiyle savaştaydı ve belki de insanın kazanamayacağı tek savaş kendisiyle olandı.”
Sayfa 367Kitabı okudu
Mutlak ateizm, inançsızlığın doğuştan gelen bir davranış olduğunu insanın zihninde doğuştan bir Tanrı kavramının olmadığını iddia etmektedir. Bu anlayışa göre insan zihin dünyasında bir Tanrı'ya sahip olmadığı için reddedeceği bir Tanrı da yoktur. (Ergezen, 2004, s. 13-15). Mutlak ateizmde Tanrı'nın yokluğu "pozitif" ve
Sayfa 31 - Maarif Mektepleri YayınlarıKitabı okudu
"Tehlike yaklaşırken insanın içinde aynı derecede güçlü iki ses duyulur:
Birincisi çok mantıklı bir sestir, insana tehlikenin cinsini ve özelliklerini incelemesini ve ondan kaçmanın çarelerini bulmasını öğütler.
İkinci ses ise sanki daha da mantıklıdır: Yaklaşan tehlikeyi düşünmek yalnızca mutsuzluk ve acı vereceğine ve zaten insanın olacakları tahmin edip olayların genel gidişatını değiştirmeye gücü yetmeyeceğine göre, en iyisi, insanın başına gelene kadar korkunç olaylara gözlerini kapamak ve tatlı şeyler düşünmektir, der bu ikinci ses."
Asker gibi öleyim dedim - işe yaramadı!
Savaştan ölmek de hastalıktan ölmeye benzer.
Gözlerimde sargı değil metal paralar var sanki.
Madalyalarım mı? - Gözleri örten daireler.
Parlak nişanlarım? - Sırtımdan sökülen
Kırmızı şeritler.
Sayfa 109 - Vakıfbank Kültür YayınlarıKitabı okudu
Mücadele
Türk Dil Kurumu, "mücadele" kelimesini şöyle açıklamış:
1) Birbirlerine isteklerini kabul ettirmek için iki taraf arasında yapılan zorlu çaba; savaş, kavga.
2) Herhangi bir amaca erişmek, bir kuvvete karşı koyabilmek için bir kişi veya topluluğun güçlü, sürekli çabası; savaşım.
Ülkemizde her alanda mücadelenin olması -oluşturulması- toplumu ve insanları yoruyor. Atalarımız yıllar önce millî mücadeleyi kazandı ancak daha iyi şartlarda bizler nefis mücadelesini kaybettik. Birey, devlet zarara uğrasa da kendi kazancını düşünüyor. Herkes başkasının rızkına göz dikmiş sanki. Öyle bir hırs var ki insanlarda, görenler ölüm kalım mücadelesi zannedecek. Zaten hayat mücadelesi adil değil. Hayatta karşılaşılan her türlü zorlukları yenme konusunda birilerine her türlü destek ve yardım verilirken yapayalnız bırakılan insanlarımız var. Demokrasiyi böyle mi yaşayacaktık ve anlayacaktık hep? En kötüsü de toplum içindeki hayat kavgasının düşmanlık boyutuna gelmesidir. İnsanlar, birbirini sevmemeye başladı. Saygı da bu durumdan nasibini aldı. Aile, akraba, komşu, iş arkadaşlığı vb. her alanda sevgisizlik dalgası geliyor. Kindar ve bencil bir nesil...
Biliyorsunuz, kelimeleri önemsiyorum. Para, ahlak, inanç ve zaaf... Millet olarak bu dört imtihanla mücadele ediyoruz. Haksız kazançlar ve kirli paralar, ahlak dışı davranışlar, inancımızın ve irademizin zayıflığı, her anlamdaki yetersizliğimiz ve eksikliğimiz... Her adımda herkesin parayı düşünmesi, kolay yoldan para kazanma, para için her türlü yola başvurulması... Para; ahlak, inanç, güven, samimiyet, dostluk vb. bütün iyi kavramlara galip geliyor.
Gerçekten mutlu bir hayat yaşıyor musun ?
Sanki mutlulukla ilgili bildiğim her şey bana doğru geliyor ve savunduğum mutluluk tezleriyle insanların "mutsuzluklarıyla"mücadele ediyordum. Yani onlara bir nevi mutluluk satıyordum.Ve onlara diyordum:
"Mutlu olmak senin hakkın! Mutlu olmayacaksan yaşamanın
ne manası var!"
"Elinden mutluluğunun alınmasına asla izin verme!""Seni mutsuz eden kim varsa, hepsinin üzerine bir çarpı at! Çıkar onları hayatından!"
"Mutluluk sana gelmiyorsa sen ona git! Koş mutluluğun
peşinden koş! Hem de delicesine koş ve yakala onu!"
"Aynanın karşısına geç! Kendine mutlu olduğunu haykır!"
Bu ve buna benzer telkinlerle danışanlarıma âdeta kılıç kuşandırıyor ve savaşa yolluyordum. Hepsi de hemencecik birer "savaşcı" edasına bürünüyor, kendini mutsuz eden her ne varsa onunla amansız bir mücadeleye başlayacağına dair and içiyordu!
Ama nedense mutluluk uğruna verilen bu savaş bazen öyle bir hal alıryordu ki birçok danışanım "savaşçı" kimliğinden, bir anda "yorgun savaşçı" konumuna düşüyordu. Onları yıpratan hayatla mücadele etmek değildi, mutlu olma çabalarıydı. Mutluluk uğruna mücadele etmek onları yoruyordu. Savaştan bir sürü yara bere alarak dönüyorlardı yanıma. Ben de gerekli pansumanları yapıyor, onları savaş meydanına tekrar sürüyordum.
Sayfa 12
Suyun kıvamı yoğunlaşmıştı. Bir bal kavanozunda debeleniyordum sanki...
Dünyam kararmadan önce bir ses duydum. Bir fısıltı, Biri ağzını kulağıma yapıştırmıştı sanki.Savaş, dedi. Savaş ki ışık solmasın.
Sayfa 7Kitabı okudu
