Öz olarak Osmanlı Padişahı I.Selim ile Safevî hükümdarı Şah İsmail arasında,1514’te İran sınırları içinde yer alan,Çaldıran Ovası’nda yapılan meydan muharebesini konu alan İskender Pala, elbetteki müthiş hikâyeleme yeteneği ile tarihî kısımdan ziyade, insanı hissiyatın tam ortasında bırakmayı başarıyor.
Savaşın asıl nedeninin Osmanlı Devleti ile Safevî tarikatının arasında bulunan kötü ilişkilerden doğduğu biliniyor, zaten anlatım o kadar net ve etkileyici ki yaşıyorsunuz. Muharebe detayları o kadar güzel anlatılmış ki buna ayrıca hayran kaldım, nefesimi tutarak okuduğum bölümler oldu diyebilirim. Tarikatlar ve mezhepler hakkında sizi araştırmaya iten pek çok neden olduğundan, harici olarak çok fazla araştırma yapma ihtiyacı hissediyorsunuz. Bu da bence kitabı özümseyerek okuma yönünden çok faydalı.
Bunun yanında “Aşk” kavramı büyülüyor. Sevginin derinliğinin dışa vurumu,sevgiliyi anlatan her kelime,yazılan şiirler, derinlik, dönemin şartlarının gerektirdiği şekilde yaşanılması hepsi ayrı ayrı çok etkileyiciydi.
“Sevgi, güzel bir kokunun adı mıydı? Sevgiliye dair bir koku, sevgiliden beklenen bir koku…Hani seher vakti saba rüzgârı eserken dimağı doldurması için içe çekilen o bahar kokusu gibi! Hani sevgilinin bulunduğu bulunduğu tarafa yönelip başını kaldırarak derin bir nefes alır gibi! Sevgilinin kendine özgü bir kokusu vardır ya hani! Hiç unutulmayan ve başka bir kokuyla karıştırılmayan bir koku! Bazen bir saç telinden, bazen bizzat sevgili elinden gelip gönülleri sarhoş eder hani! Yalnızca burna değil, kalbe de giren bir kokudur ya o!”
Keyifli okumalar dilerim…
