İmmet ağa,baaa şeherli garı alacan deeel mi :)
Buydu onun sevdiği.Şehirli hanım kızlar istiyordu o !
Sayfa 21
Evlenmemiş kızlara kız kurusu, erkeklere de müzmin bekâr denirdi. Günümüzün eğitimli, şehirli kadın ve erkeklerinin anlamakta zorluk çektikleri bu tanımlar, o yıllarda evlenmemiş kızların ve erkeklerin üzerinde ağır bir travma yaratıyordu. 80’lere gelindiğinde yaşama biçiminin değişmesiyle birlikte bu tanımların acılığı ve eziciliği azaldı. Ama 70’lerin başında küçük şehirlerde, eğitim düzeyi düşük kızlar ve erkekler için evlenememek bir tür eksiklik, hatta hayatı zindan eden bir kusurdu. Kızların yaşları ilerledikçe, karşılarına çıkan taliplerin niteliği düşerdi. 20’li yaşlarının başında olan kızlar hali vakti yerinde, subay veya doktor koca adayları hayal ederlerken 30’a gelmiş kızlar, tuhaf bir aşağılık duygusu içinde, çocuklu ve dul erkeklere bile razı olurlardı. 30’una geldiği halde evlenmemiş bir kızı, en çok bakireliğinden şüphe edilmesi ezerdi. Çünkü özellikle eğitim düzeyi düşük çevrelerde bir kız güzel ve becerikli olduğu halde bu yaşa kadar evlenmemişse, büyük ihtimalle bakire değildi.
Sayfa 373
Bu şehir
BU ŞEHİR
……….
Senin için yazılmış her şiir
Bu bedenin olsa keşke
Bak bir ömrü vereceğim işte bu şehir benim
Bir demir atmış ki gönlüm
Yosun tutmuş limanda kalmış toprağında servetim var
Anılarım çocukluğum ve geleceğim
Bağlamış elimi kolumu ne kadar uzağa gitsem de kopamadım
Ne kadar yakınsam ona Ben o kadar uzağım
Ondan her taraf tuzak
