Hani anlatılmaz duygular vardır
Hani şarkılar vardır
Sevip söyleyemediğimiz
Şiirler vardır unuttuğumuz
Aşına çehreler vardır hani
Zaman zaman hatırlayamadığımız
İşte sen o kadar güzelsin
Ve ben o kadar karanlıklar içindeyim ki
Şunlar ellerindir diyorum, tutamıyorum
Şunlar gözlerindir diyorum, bakamıyorum
Düşün, kahrımdan ölmeliyim artık
Ölemiyorum
Sayfa 80
Yalnızlığına kaç kardeşim! Büyük insanların gürültüsünden, küçüklerinse iğnelerinden huzursuz olduğunu görüyorum. Orman da kaya da saygıyla susmayı bilir. Ulu bir ağaca dönüştür kendini, sessiz ve sakince dinler o, bir denizin üzerinde salınır durur. Dediğinde ısrarcı olanlara da özenme, çünkü sen bir hakikat sevdalısısın! Hakikat kendini hiçbir zaman dediğinde ısrarcı olanın kollarına bırakmaz
Güller ve Dikenler
Yaşadığın aşkta tükettiğin yol denk değil birbirine
Ve sen hep alacaklısın aşktan
Ne acı, değil mi?
Böyleyken bile faturanın hep sana kesilmesi
Güvendiği için kaybeden kadar
Güvenmediği içini kaybeden de var
O seni anlamadı ve gitti
Ve sen
Seni sevmelerini istediğin kadar
Bir daha sevmedin kimseleri
Denizler de kanarmış anladın
Yanından gidenler aklında kalırmış
Aklında kalanlar kalbinde yaşarmış
Aşk dediğin adamı Bir çift göze satarmış
Giden gidermiş de
Güller ellerinde kalırmış
Ama dikenleri hep sana batarmış.
Sayfa 173Kitabı okudu
YETER SÖZ MİLLETİNDİR DİYEREK HER MAHALLEDE BİR MİLYONER ÜRETEN İHANETİ BİRAZ ANLATMAK İSTİYORUM
Türk insanlık devrimi tamamlanmadan ve insanlık devrimini koruyacak bilinçte bir toplum yetiştirmeden apar topar çok partili dinci ve kinci ideolojileri yaymanın amacı neydi?
Yakın tarih bilinci olmayan toplumların uzak tarih bilinci gelişmez.
Hermione, "Teyzenle enişten gurur duyacaklar ama, değil mi?" dedi.
"Yani bu yıl yaptıklarını duyunca."
"Gurur duymak mı?" dedi Harry. "Aklını mı oynattın sen? Ölmem için o kadar fırsat çıkmışken ve ben bunu başaramamışken mi? Sinirden çılgına dönecekler..."
Sayfa 314Kitabı okuyor
Sana bir sır vereyim mi, kardeşim? Sana güvenen insana hainlik etmek güç ya da yetenekle alakalı değildir. Ben sana güveniyorum, sana zaten arkamı dönüyorum. Bıçağı alıp saplamakta ne var ki? Önemli olan elini o bıçağa atmamaktı ama sen bana ihanet ettin. Ve şunu unutma, sadece korkaklar arkadan saldırır.
Sayfa 152 - KitanaKitabı okuyacak
"Sence Felix'in ne derdi var?" diye sordu Bay Baker.
Soru beklemediği yerden geldiği için cevap vermeden önce düşünmesi gerekti. "Ben bir derdi olduğunu düşünmüyorum efendim" dedi. "Bence tek sorunu ... "
Mutsuzluk diyecekti az
daha. Fakat mutluluk denen şey de gösterişten, sürdürülmesi imkansız bir durumdan başka neydi, hele ki dile getirmesi
bile bu kadar zorken? Çocukken mutluluğu tanımlayabildiğini hatırlamıyordu: Bir tarafta korku ve sefalet, diğer tarafta korku ve sefaletin yokluğu vardı ve tek isteği ya da ihtiyacı bu durum olmuştu.
"Çekingen bir çocuk olması" diye bitirdi. Bay Baker homurdandı (belli ki aradığı cevap bu değildi).
"Ama sen onu seviyorsun değil mi?" derken o kadar tuhaf ve savunmasız bir çaresizlik içindeydi ki hem Felix hem de Bay Baker için muazzam keder duydu içinde. Baba olmak böyle bir şey miydi? Böyle bir babanın çocuğu olmak böyle bir şey miydi? Böylesi mutsuzluklar, kırgınlıklar, beklentiler dile getirilmeden ve karşılanmadan mı yaşayıp gidiyordu insanlar?
"Tabii ki seviyorum" dediğinde Bay Baker göğüs geçirip normalde kapıya giderken hizmetçinin eline tutuşturduğu çekini vermişti.
Sayfa 117Kitabı okuyor
Sevdiğim bir kıssa var dinlemeni isterim:
Hz. Musa Tur Dağı'na çıkarken, yolunu bir zat kesmiş ve demiş ki:
"Ey Musa, içimi kasıp kavuran bir soru var ki, cevabını bilmezsem bana hiç rahat yoktur. Lütfen Rabbi'ne arz et ki, Ben cennetlik mi, cehennemlik miyim?"
Adamın ısrarı üzerine, Hz. Musa, "peki" demiş, "sorarım..."
“Bakın, duyguların bir mantığı var. Duygular olmasaydı insanlar birbirleriyle ilgilenip birbirlerini kollamazdı ve eğer birbirleriniz kollamasalar soyları tükenmiş olurdu. Başkalarını kollamak kendini kollamaktır. Sen birine sahip çıkarsın, o da sana.”
Sayfa 171Kitabı okuyor
Giden kardeşin ardında:((
Gerçek mezarının önünde oturursam belki bir zemin bulabilirdim, o gerçeklik zihnime sızar ve bu sonsuz telaş sonunda diner diye düşündüm.
Ama bunların hiçbiri olmadı. Orada bile tek düşündüğüm sen ve seninle benim bir daha asla birlikte hiçbir yere gidemeyeceğimizdi..
Sayfa 72 - YanpasajKitabı okudu
