Alevden coşkun bir nehir halinde, köhne tarihin bütün enkazını süpüren ve yeni bir âlemin meydana gelmesine yol açan fikirler kaynağı başı, bir yanardağ zirvesi gibi, taşıdığı ateşe kayıtsız, mavi gök sema altında, sessiz ve gülümseyerek duruyor...
"Denizin çoğu zaman zorlu ve hain olduğu doğrudur;ancak bağırır,feryat eder,dürüsttür büyük deniz.Oysa nehir sessiz ve vefasızdır.Gürlemez,daima sessizce akar ve bu sonsuz akış,benim üzerimde okyanusun büyük dalgalarından çok daha tüyler ürpertici bir etki yaratır."
Benliğimiz büyür, sessiz bir ırmakken bir çağlayan, bir şelale, coşkun bir nehir olur. Önce, sadece var olmak isterken, sonunda her şeye sahip olmak ister.
YAT VE UYU.!
Bu karanlık, bu uzun kış gecelerinde..
Soğuk, buzdan bir perdeyle süslerken camı,
Dolaşırken birçok siyah gölge odamı,
Damarımda kurşunlaşıp donarken kanım;
Yine seni düşünmekle geçer zamanım..
Bu kimsesiz.. Bu mahzun kış gecelerinde..
*
Serpilirken pencereme avuç avuç kar..
İçerimde hicranlardan bir nehir akar..
Karların da lambam gibi
Sayfa 71Kitabı okudu
Birazcık dursan rüzgar! Birazcık sessiz olsan nehir! Sesim duyulmuyor !
Bitti yolculuk,
ama varabilmiş değilim hiçbir sona
her diyar bir şeyler götürmüş sevgimden,
bir gözümü yakmış her ışık,
giysilerim parçalanmış her gölgelikte.
Bitti yolculuk.
ama prangasındayım henüz bütün uzaklıkların,
hiçbir kuş taşımamış beni sınırların ötesine,
denize akan hiçbir nehir,
sürüklememiş aşağılara bakan yüzümü
ne de gezinmek istemeyen uykumu kucaklamış...
Biliyorum , şimdi daha yakında dünya, ve sessiz.
Sayfa 31
