“Sadece pankartlar vardı bir tek soru soran, ‘Oyum nerede?’ Gezi’den Arap Baharı’ndan çok önceydi bu olanlar, o güne dek öyle bir kalabalık görmemiştim. Yüzbinlerce insan sessizce akıyordu, kentin bir ucundan diğer ucuna. Nehir gibi akar mı kalabalıklar, akıyordu işte, hem gürül gürül, hem sessiz.”
Sayfa 53 - Everest Yayınları, 1.BaskıKitabı okudu
Mezopotamya'nın kaderinin sesi
Mezopotamya'yım ben;
Damarlarım su ve nehir,
Hayatım kavga, mevzum kan,
Dilim edebi, sözüm ebedi.
Her zaman bir şairin, bir vakanüvisin sözünden çok
Gılgamıș'ın dudaklarında bir zaman, kadim nehrin kenarında
Nemrud'un zihninde,
Yunus'un ruhunda,
Tufan ülkesinde İbrahim'in yüreğinde.
Açın mukaddes kitapların sayfalarını,
Açın yaşayan ruhların
Sayfa 214Kitabı okudu
Bitti yolculuk
ama prangasındayım henüz bütün uzaklıkların,
hiçbir kuş taşımamış beni sınırların ötesine,
denize akan hiçbir nehir,
sürüklememiş aşağılara bakan yüzümü,
ne de gezinmek istemeyen uykumu kucaklamış..
Biliyorum, şimdi daha yakınla dünya, ve sessiz.
Büyük heykel gruplarının uzamı, figürlerin ya da küçük figür adalarının arasında nehir gibi dolaşan akıntılardan oluşur. Mason "hayatın selinden" bahseder. İki beden arasındaki vadiye, kayayı andıran bir omuzun üzerine, iki bacağın arasına, kalkmış bir kolun altına, bir çiftin arkasına bakarsınız ve her seferinde bakışınız bir başka forma, bir başka hayata sürüklenir. Bu hayatlar birbiri üzerine eklenir, sessiz bir Chaplin filminin sahneleri gibi - tek farkı epoksi reçinesi içinde her şeyin sonsuza kadar varolması ve hiçbir şeyin kımıldamamasıdır.
Bâki Kalan / 28
Sessiz giden trenler, ufuklarda kaybolan birer ümit
Nehir gibi akmıyor günler Heraklit Heraklit.
Zaman masal kuşlarına benziyor...
Abûs, kocaman, sâkit.
Ve geceleri
Alnında dolaşır biteviye
Kirli, soğuk pençeleri.
Yıldızları söndürmüş fırtına,
Batan bir gemidesin,
Senden ne kalacak yarına!
Kıyılardan imdat isteyen sensin.
...
Sayfa 299 - İletişim
Benliğimiz büyür, sessiz bir ırmakken bir çağlayan, bir şelale, çoşkun bir nehir olur. Önce, sadece var olmak isterken, sonunda herşeye sahip olmak ister.
Sayfa 65Kitabı okudu
ermiş, ölüm üzerine
"Gözleri geceyle sınırlanmış ve gündüzleri kör bakan baykuş, aydınlığın gizeminden peçeyi kaldıramaz.
Eğer ölümün ruhunu gerçekten kavrayabilmek istiyorsanız,kalbinizi tam anlamıyla hayatın gövdesine açın.
Çünkü hayat ve ölüm, tıpkı nehir ile deniz gibi Bir'dir.
Umut ve tutkularınızın derinliklerinde, sizin öte ile ilgili sessiz bilginiz yatar."
"Fırtınası yüreğinde olana, sessiz dünya yok..."
Sayfa 508
Gül Şiir
Geceyarısı, karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
içinde onca insan, içinde dünya...
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir,
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın
Ortasında nasıl barışılabilir?
Anlamak isterim,
