TARİHTE İLK KADIN ŞAİR
Tarihteki her konu gibi kadın şairi de ilk olarak Sümer topraklarında buluyoruz. Bu şair bayan hem bir prenses, hem de önemli bir mabedin başrahibesi. O ilk Akad Kralı I. Sargon'un kızı (MÖ 2400). Sargon, kendinden hemen hemen 1000 yıl sonra onun ağzından yazılmış bir şiire göre, bir rahibenin çocuğuymuş. Bu şiir şöyle:
Ben Agade'nin kralı büyük kral Sargon! Annem yüksek bir rahibe idi, babamı bilmiyorum. Yüksek rahibe annem beni gizlice doğurdu. Beni bir kamış sepete koydu, onu ziftle kapladı. Beni nehre bıraktı, dışarı çıkamayacaktım. Nehir beni sürükleyerek su çekici Akki'ye götürdü. Akki sudan çıkardı, kendi oğlu gibi büyüttü beni.
Görüldüğü gibi, Sargon'un annesi rahibe olduğundan onu gizlice doğurup, Musa gibi sepet içinde suya bırakmış. Çünkü Sümerlilerde rahibeler tanrının karısı olarak kabul edildiğinden, onlardan doğanlar tanrının çocuğu sayılıyor ve onun yaşamasına izin verilmiyor. Bunun için annesi onu gizlice doğuruyor ve birisi alır düşüncesiyle suya bırakıyor. Sepeti bulan Akki adındaki sucu onu büyütmüş ve Kiş sarayına içkici başı olarak vermiş.
Sayfa 262 - Meryem gibi. Kur'an da Ali Imrân Suresi, ayet 35-37'de yazıldığına göre, Meryem'i annesi daha doğurmadan önce mabede adamış ve orada büyümüş. Orada gebe kalınca Tanrı'nın çocuğu olarak öldürülmesin diye gizlice doğurmuş İsa'yı. O da bu yüzden kendini Tanrı'nın oğlu olarak kabul etmiş.Kitabı okudu
" ...Ve asıl ilginç olan da şu, yapmak istediklerimizi durduran genellikle doğrudan kendimiz oluyoruz, başkaları değil. Bunu da asla fark etmiyoruz hayatın koşuşturması içinde.
Hep bahaneler buluyoruz ama asıl engel kendi korkularımız ve kaygılarımız."
-Serap Duygulu
İmkansız,
sadece bizim
imkansız
olduğunu
düşündüğümüz
şeydir.
Belki de şu anda imkansız olduğunu düşündüğün
şey, işte bu sınırsız olanakların imkansız olmadığı
fikridir. Öyleyse bu senin şahsi kanaatindir. Bunun
doğru ya da yanlış; iyi ya da kötü bir tarafı yok.
Bu,
senin kendi kanaatindir ve yaşamın da bu doğrultuda ilerleyip
Kalabalıklar Hatıra Biriktirmez
Hudutları belirsiz, tanımsız bir ahaliyiz artık. Hangi yöne gitse kaybolan, hangi çenginin etrafında toplansa avuçları alkıştan patlayan şaşkın bir ahali. Gözlerimiz hırstan kan çanağı, ellerimiz kılıçsız, ellerimiz pudralara aşina. Yani biz Yunus’u anarken derviş, Hallac’ı anarken zalimiz; vurduğumuz serçelere suç buluyoruz. İçlerimiz darmadağın.
"Başkalarına inansaydım şu anda var olmamam gerekirdi, fakat her yeni gün kanıtlıyor ki ben varım. Sanki kendi zihnimin içindeki bir kahinim. Ben giderek daha hızlı dönen ve içinde her şeyin durmadan çiğnenip öğütüldüğü bir var oluş makinesinin kurbanı mıyım? Bu soru yanıtlanmadan kalmalı. Karakterim tüm karakterlerin toplamı; arzularım tüm arzuların toplamı; umutlarım, korkularım ve hayal kırıklıklarım için de aynı şey geçerli. Kimi zaman açık sözlülük gerektiğinde ancak iki yüzlülük beni ve diğerlerini kurtarıyor. Ne zaman bir yerlere sığınmak istesek, kendimizi acizlik içinde buluyoruz. Kaçanın seçtiği yol, onun haletiruhiyesine uygun düşüyor. "
Sayfa 86 - Sel YayınlarıKitabı okudu
Elimin, kendi bıraktığı kitaba uzandığını görünce, durgunluğunu îzah eden cümleyi saklayamadı:
Zahmet etme, zahmet etme Cemil Bey.. Bu da onlardan, diyerek sözüne devam etti:
- Şimdiye kadar binlerce kitap okudum, fakat hemen hepsi de insanların ruhları gibi hasta ve sakat.. Bütün teselliyi, bütün şifâyı, niçin onlarda arıyoruz? Arı iğnesini çiçeğin bağrına saplar ve bir anda balını alıp çekilir. Biz bütün varlığımızla bu tozlu rafların içine gömülüyoruz da sanki ne buluyoruz? Hiç. Hep birbirine ters düşen sözler, hep birbirinin zıddı olan fikirler.
İzzet Efendi, kendisini dinlediğimi gördükçe mütemâdiyen söylüyor ve üflendikçe şişen bir balon gibi gitgide gergin, sıkışık bir manzara arz ediyordu. Onun bu derece vurucu ve sert tutumuna tesadüf etmemiştim.
Fakat acaba İzzet Efendi kitaplardan ne arıyor, ne umuyordu ki, bulamadıkça hiddetten köpürüyordu?
O insan ki, bilgisinin dört başını mâmur¹ etmemiştir; şu halde zavallılıktan kurtulmamış olan bir zavallının sözleri, bize iç selâmeti aşılayabilir mi idi?
Sayfa 68 - 1 Her bakımdan mükemmel, kusursuz.
Özlem duyduğun şeyler aslında anılarındır...
Merhaba sevgili kitap dostlarım nasılsınız? Bugün sizlere sevgili yazarımız 
Fikret Dağlı kaleminden Yalnızlığın Yansıması kitabı ile geldim. Yazarın kalemi akıcı bir o kadar da güzeldi kitabı çabucak bitti. Bitmesini istemediğin şeyler çabuk biter ya iste o misal bu kitabı herkese tavsiye
Bizi daha çekici kılan unsurlar neler?
Başkalarının gözünde çekici olmak için önce kendi gözümüzde çekici olmamız gerekiyor. Bir başka deyişle, kendimizi olduğumuz gibi kabul etmeli ve öz sevgiye yaşamamızda yer açmalıyız. Her ne kadar klişe olsa da kendimizle ilgili iyi hissettiğimiz zaman, dışarıya da bu enerjiyi yansıttığımız bir gerçek. Öz sevgi, öz bakım ve öz güven, kişiyi çekici
Ben Nasılım? Nasıl Biriyim ?
Kendime sıraya geçen öğrencilerimin arasına girerek, şu soruları soruyorum, kendimin haberi olmadan, kendimin gıyabında :
-Sen nasıl birisin , iyi misin yoksa kötü müsün ?
-Adın anıldığında yüzlerde tebessüme mi yoksa ekşimeye mi sebep oluyorsun ?
- Bir ortamda olmadığında kendine neden yok boşluğun belli oluyor, aranılıyorsun yoksa iyi ki de yoksun ve huzur buluyoruz, mutlu oluyoruz yokluğunla mı dedirtiyoruz ?
-Siz Fransız kalınması gerektiği yerde Fransız kalınmasını biliyor musunuz yoksa milliyetinizi (!) ısrarla sürdürmeye devam mı ediyorsunuz (!)?
- Adınız anıldığında özü sözü bir , gittiği yola gidilir, sahip olduğu inanç ve değerleri layıkıyla yerine getirmeye çalışan gıpta edilen birisi misin yoksa adınız anıldığında hiç de inandırıcı olmayan, içi başka dışı başka, sahip olduğunuz değerleri kendi şahsi menfaatleriniz için kullanıp , insanları kendinizden uzaklaştıran itici birisi misiniz?
- Siz öze, yürek güzelliğine, içe mi önem verirsiniz yoksa dışa , boyaya, süse, kaportaya mı önem verirsiniz ?
Ne Dersiniz ?
Ha madem size bu soruları sordum
BİR DE BEN KENDİME SORAYIM
SAHİ VE BEN NASILIM ? NASIL BİR İNSANIM ??
KK
