Bir başka Z kuşağı Ali, 12 yaşında. Kendini bildi bileli hayatında süper kahramanlar var. Pek çok Z kuşağı gibi onun için de süper kahramanın tanımı net: "Süper kahraman kötülerle savaşanlara denir," diyor Ali ve ekliyor: "Aslında dünyanın süper kahramanlara ihtiyacı yok; iyi insanlara ihtiyacı var.."
Sayfa 58 - Mundi KitapKitabı okuyor
“Ama ben süper değildim , kahraman da. En azından hâlâ eski gücümü bulabilmiş, ne olduğunu hatırlayabilmiş değilim.”
Sayfa 19Kitabı okuyor
Ona açabileceği bir kavanoz verin.
" Evet, sevgili kadınlar, bir erkeğin kendisini süper kahraman gibi hissetmesi için dünyaya çarpmakta olan bir gök taşını durdurmasına gerek yoktur. Tek bir kavanoz bunun için yeterli olacaktır. "
Kurtlar Vadisi'ndeki rol dağılımı da böyledir; mertlik, vatanseverlik, cesaret, dürüstlük gibi ortak paydaya ve sömürülmeye açık hamasi duygularla harmanlanmış, her yaptığı mubah sayılabilecek, kendi gölgesinin karanlığını giyinip silahlanmış, sokaktaki sıradan insanı süper kahraman ilan eden prototipler. "Adam Asmaca" diye ulusal bir çocuk oyunumuz varken, Kurtlar Vadisi aslında kimseyi rahatsız etmemeli.
Sayfa 101Kitabı okudu
"Kendini bir süper kahraman sanmanın, sandırmanın bir alemi yok.
Duvarı nem, insanı gam yıkar sonunda..."
Bizler süper kahraman değildik. Yalnızca yaşlıydık. Hendrich’inkine benzer durumlardaysa kaç yıl yaşadığınız fark etmiyordu çünkü daima kendi kişiliğinizin parametreleri dahilinde yaşıyordunuz. Zaman ve mekan bunu değiştiremezdi. Kendinizden asla kaçamazdınız.
İnsan; hayatını yalnızca kendine kattıklarıyla güzelleştirebilir.
Manipülatif, istirmarcı bir eşten ayrılıp da bir şekilde yolunda ilerleyen herkes bir madalyayı hak ediyordu. Bir heykeli. Müthiş bir süper kahraman filmini hak ediyordu.
Belli ki toplum bunca zamandır yanlış kahramanlara tapıyordu çünkü bir binayı kaldırmanın bir şiddet durumunu temelli terk etmekten daha az güç gerektirdiğine inanıyordum.
Sayfa 118Kitabı okudu
Bir erkeğin kendisini süper kahraman gibi hissetmesi için dünyaya çarpmakta olan bir göktaşının durdurmasına gerek yoktur. Tek bir kavanoz bunun için yeterli olacaktır.
Sayfa 140Kitabı okudu
'Bir daha asla hiçbir şeyin yenemeyeceği o süper kahraman olmayacaktı. Sadece kendisi olacaktı. Önceki hayatı bir yalandı, bu seferki gerçek olacaktı. '
Sayfa 182 - Sarah CohenKitabı okudu
Davası için ölümü göze alan mücahidler topluluğuyla beraber savaştım. Mücahidlerin amaçları, Allah’ın rızasına nail olmak ve işgal edilen İslâm topraklarını özgürlüğüne kavuşturmaktı. Bunun için düşmana zarar veren her türlü operasyona katılıyorlardı. Olağanüstü teknik güce sahip, dünyadaki bütün süper güçlerin desteğindeki Siyonist düşmana karşı fedakârca kahraman eylemler ortaya koydu direnişçiler ve bu mücadeleyi sürdürmeye de devam ediyorlar.
"İyi misin, abi? "
Adım bu olsaymış keşke. Süper kahraman bile olabilirmişim: İyi Misin Abi.
Sayfa 9Kitabı okudu
Bir erkeği mutlu etmek istiyorsanız, ona açabileceği bir kavanoz verin :-)
Erkek kavanozu görür görmez garip bir atmosfer içine girecektir. Hani Gotham şehrindeki halk süper kahramanımız Batman'e ihtiyaç duyduğunda gökyüzüne doğru yarasa şeklinde bir ışık tutarak yardım ister yaa...Muhtemelen sizin bıraktığınız kavanoz da benzer bir etki oluşturacaktır. Halkının ona olan ihtiyacı karşısında hiç bir süper kahraman kayıtsız kalamaz. Bu erdemin bilincinde olan elemanımız damarlarında coşan testosteron etkisiyle kavanoza yaklaşır. İlk denemede genelde başaramazlar. Bu onu daha da hırslandırır. İkinci denemede, "testeronun gücü adına, güç bende artık" diye kavanoza öyle bir abanırki kavanozun kapağı ve kavanoz arasındaki kadim bağlılık artık karşı koyamaz ve kendini bırakır. Tam bu sırada hani kavanoz açıldığında çıkan "tık" sesi var ya. İşte o sesin duyulması ile eş zamanlı olarak erkeğin beynindeki ödül merkezinde âdeta bir karnaval söz konusu olacaktır. Bu karnavalın yarattığı sarhoşluk etkisinde, erkek mutfağa öyle bir girerki sanırsın İstanbul'u fethetmiş ve şehre giriş yapıyor.
Kavanozu tezgaha koyduktan sonra sadece 1-2 saniyeliğine yandan bir bakış atar size. "Yaaa, ben olmasaydım açlıktan ölecektiniz" şeklindeki bakıştan sonra mutfaktan muzaffer bir komutan edasıyla çıkar.
Bir daha asla herkesin hayran olduğu o güçlü Sarah Cohen olmayacaktı! Bir daha asla hiçbir şeyin yenemeyeceği o süper kahraman olmayacaktı. Sadece kendisi olacaktı. Sarah olacaktı. Hayatın darbesini yemiş, hırpalanmış bir kadın olarak bütün çatlaklarıyla, bütün yaralarıyla , bütün hasarlarıyla yaşamaya devam edecekti. Artık onları saklamaya çalışmayacaktı. Öteki hayatı bir yalandı, bu seferki gerçek olacaktı…
Ben bir süper kahraman olsaydım, benzemezdim kimseye..
Tavrıma hayran olurdunuz..
Eğer süper kahraman olsaydım annemi cennete gönderirdim. Daha iyi bir süper kahraman olsaydım dünyayı cennete çevirebilirdim.