Ah benim sevdalı başım
ah benim şair telaşım
ah benim sarhoşluğum
ah çılgın yüreğim
sus artık uslandır beni.
GÜLÜŞ SENFONİSİ
Kalbim sus artık sus,
Düşmanım gibi yakamdasın,
Ama niyeyse dost...
Kalbim canıma okudun,
Yeter ki sus...
Bana düşman mısın yoksa en aziz dost mu?
Bir şeye inat ettim mi durmuyorsun adam akıllı.
Eskiyen bedenime geçtim ve gidecektim
Yaşama sevincim gibi
Hevesi bir azaldı ki nefesimin
Hani türkü yakmasam duracak dilimde
Artık bir sus yeminidir içim
Keder keder dolanıyor içimden şiirlerim
Dudağımda tütün, dilimde anason
Etlerimi soyuyorlar dişleriyle
Öpücükler gül ölüsü ağzımda
Sesim ulaşmıyor kimseye
Benim gücüm kendime...
Işıklar eksiliyor ve bir kenara itiyor ellerimi
Dünya nimetleri gülünç
Prova yaparken yüreğim ölümü,
Son hüneri taş atmak mezarıma
Ölümede varım, hazırım
Dikişsiz ak libas da istemez hani
Yaşadım ve payımı sevdim
Şair kusurum bir soyhada gelmek kendine
Yek geldim, yek gidiyorum dünyanızdan
Gözüm arkada kalmayacak, izim de
Benim kahrım kendime...
-Gece ile Gündüzün Münazarası-
Gece ve gündüzün birbirlerine üstün gelmek için
Münazara sırasında gösterdikleri delilleri dinle.
Bu, gönülden gam ve kederin şiddetini uzaklaştıran bir
sergüzeşttir.
Onlar üstünlüklerini ispatlamak için mücadeleye giriştiler.
Bu övme ve kınama konusunda şöyle sözler geçti:
Gece: Tanrı gündüzü geceden yarattığı
Ah benim sevdalı başım
ah benim şair telaşım
ah benim sarhoşluğum
ah çılgın yüreğim
sus artık uslandır beni
Kaç okyanus geçtim böyle
kaç denizde yitip gittim?
kırılmış direkler yırtık yelkenlerle
kaç seferden yorgun döndüm
Ah benim yaralı ruhum
ah benim insan kusurum
ah benim isyanlarım
ah yalnızlıklarım
gel artık uslandır beni
Ah benim iyimser yanım
ah benim aldanışlarım
ah benim kavgalarım
ah pişmanlıklarım
sus artık uslandır beni
Sayfa 46Kitabı okudu
'' Şiirin nasıl bir yol izlediğini anlamıyorsunuz. Fuzuli'nin saf ve içten şiirine tercüman olan o temiz dilin üzerine sanat gibi, süs gibi iki belayı musallat etmişler; dilde onlardan başka bir şey bırakmamışlar, öyle şeyler söylenmiş ki sahiplerine şair demekten çok kuyumcu denilebilir.
Sayfa 22Kitabı okudu
Şair Humeyd b. Abbas
Ömrün aşkına, yerini bildiğin şeyler arasında
Küçük düşüren dil kadar hapse lâyık olanı yoktur.
Seni ilgilendirmeyen bir söz dilinin ucuna gelince ,
Onu olduğu yere sağlam bir kilitle kitle ,
Ağzından çıkan nice söz,
Zamansız öldüren okla karşılanır,
Susmak yersiz konuşmaktan hayırlıdır,
Sus ki, selâmete eresin, konuşunca da mutedil ol,
Dostlarına karşı aşırı olma,
Nefret ettiklerine karşı ölçüyü kaçırma,
Çünkü, dostundan ne zaman nefret edeceğini bilemezsin,
Tıpkı, nefret ettiklerinle ne zaman dost olacağını bilmediğin gibi, aklını başına topla.
''Bazen diyorum ki ne olacak söyle gitsin. Sonra diyorum söyleyince ne olacak sus bitsin.'' Şair Cemal Süreya
Yazarın ifadesiyle “Seneler boyunca kitaplarımla bir yapı, bir heykel inşa edip durdum. Hatta İsa’ya Göre İncil’e dek, bu yapıda, ya da heykelde, mesleğin bahşettiği malzemeyi, yani benim durumumda sözcükleri kullanarak harekete geçmenin, inşa etmenin ve yaratmanın değerini bilen birinin güven ve tatmin duygusuyla çalışmaktaydım.
Ta ki bir gün,
Sayfa 22 - Kırmızı Kedi Yayınevi
(...)
Süleyman Nazif Bey ayağa kalktı:
"Yanılıyorsunuz, Fuzuli özbeöz Türktür, Azeri Türküdür."
Rıza Tevfik Bey direndi:
"Hayır efendim, siz yanılıyorsunuz Türk değildir."
Gerginlik bir anda yoğunlaştı. Bir çok öğrenci sinir içinde ayağa kalkmıştı:
"Türktür!"
Sinirlilik filozofa da geçti:
"Beyler, Fuzuli Türk
Sayfa 545Kitabı okudu
Şiir kendini edebiyatın bir türü olarak gördüğü oranda düşüncelerin yedeğinde bir süs olmaktan kurtaramayacaktır elbet. Bu durumda şair de tuttuğu tarafın "mugannisi" olmayı ister istemez kabullenecektir. Diyebiliriz ki şairler Baudelaire'e gelinceye kadar gerçek yerlerini bulamamaktan doğan bir başarısızlığa uğramışlardır.
Sayfa 155 - TİYOKitabı okudu
