Sonum, çıkmaz.
Büyük ahşap kapıda biter, kapıdan bahçe görünür. Öteki yollar gibi değilim. Kimseye umut vâdetmiyorum. Kısırım. Kıraç da olsa bir düzlüğe varmıyorum. Bir tasarım yok geleceğe dair. İhtiyar kentin bir köşesine sıkışıp kalmışım. Pek konuşamıyorum. Teslimiyetçi, aşağıya itilmiş bir dilim var. Sözcüklerim, değil komşum göğe, bir sokak ötedeki ayazmaya bile erişmiyor.